PERİ MASALI / STEPHEN KING Geçen yüzyıldan (1996) beri King okumadım, yani Yeşil Yol'dan sonra. Oysa ortaokul-lise döneminde çok okumuştum. Sis'in bıraktığı etki hala devam ediyor. O yüzden okuma kitabı olarak King seçilince hemen atladım. Kitaba dönersek, sıradan bir lise öğrencisi olan Charlie Reade, daha on yedi yaşındadır, beyzbol ve Amerikan futbolunda başarılı bir oyuncudur. Bir kaza sonucu annesini kaybetmiş olan Charlie babası ile yaşamaktadır. Okul yolu üzerinde, çocukların 'sapık evi' dediği, tekinsiz, koskocaman bir ev vardır. Bay Bowditch ve bahçeye giren çocukları kovalayan köpeği Radar bu evde yaşıyorlardır. Çatısı çökmüş, bahçe çitleri kırılmış, uzayan otlarla bakımsız olan eski evde birisinin yaşadığına inanmak zordu. Birde bahçede zaman zaman içinden korkunç sesler gelen bir kulübe vardı. Kimsenin konuşmadığı, çekindikleri aksi ihtiyar Bay Bowditch, bir gün kaza geçirir, tesadüfen oradan geçen Charlie, yardım isteyen sesi duyar ve yardım etmek için eve girer. Böylece iyi ile kötünün savaştığı paralel bir dünyanın kapılarını aralayan Peri Masalı başlar. Her bölümün başında, bölümde geçen bir sahneyi anlatan illustrasyonlar var. Bu eserleri çizen illüstratörler Gabriel Rodrigez (giriş ve tek sayılı bölümler) ve Nicholas Delort ( çift sayılı bölümler). Kitabın en güzel bölümü bence bu illustrasyonlardı. Hikayede birçok masal, kitap, film, dizi ismi geçiyor. Charlie yaşadıklarını anlatırken her sahneyi bir masala, kitaba veya filme benzetiyor ve bilmeyenler için o eseri anlatıyor. Böylece kendi hikayesi bölünerek, konudan uzaklaşılıyor. Birçok eserin adı geçip, onlardan alıntı yaparken, esas hikayenin akışı bozuluyor. Pinokyo, Define Adası, Jack ve Fasulye Sırığı, Oz Büyücüsü, Hansel ve Gratel, Sapık, Şeytan, M.A.S.H. vb. derken ve bunlardan alınmış sahnelerle Charlie'nin yaşadıkları bence aşureye dönmüş. Ama Peri Masalı aşure kadar tatlı mı? Tartışılır. Bir de fazlasıyla tekrar var; örneğin 'annesinin köprüde ölümü', 'Babasının alkolik oluşu ve onu kurtarması', 'Radar'ın yaşlı bir köpek olduğu', 'Leah'ın ağzının olmaması', 'Bay Bowditch'in aksi, yalnız bir ihtiyar olması', 'Charlie'nin, Bay Bowditch'i kurtarması ve sonrasındaki mütevaziliği' (özellikle abartılmış, bu mütevazilik inandırıcı gelmiyor) gibi bilgilerin tekrarlanması yoruyor ( bu tip tekrarlar bir okur olarak bende 'acaba salak mıyım, olayı anlamadım mı? sorusunu uyandırıyor). Genel olarak, Açlık Oyunları, Taht Oyunları, Gladyatör gibi kitap/ film/ dizilere benzese de bazı bölümler kitapta adı geçmeyen farklı eserleri hatırlattı; -Dev hamamböcekleri, Kafka'nın Dönüşüm'ünü; -Charlie'nin Lilimar'daki maceraları, Güliver'i anımsattı. Ne gençken okuduğum Sis'in unutulmazlığı; ne Yeşil Yol'un hüzünlü duygusallığı; ne de Hayvan Mezarlığı'nın vahşeti vardı. Gene de King eseridir okunur ama beklentinizi fazla yüksek tutmayın derim. Böyle usta yazarların yazdığı kitap kötü de olsa piyasa ortalamasının üzerinde olduğu için okunur.

Peri MasalıStephen King · Altın Kitaplar · 2023364 okunma

··

926 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Özgün Onat