Ahmet Hamdi Tanpınar 'a bayılıyorum. Donanımlı bir yazar. Kendine has bir üslûbu ve anlatımı var. Muhteşem bir toplum gözlemcisi. Psikolojik analizlerini çok beğeniyorum. Karakterleri çok iyi analiz ediyor,sanki karakterlerle tanışıp derin bağlar kurmuş gibi hissediyorum.. Dili ve onu kullanımı muhteşem. Zerafet hâkim,ben öyle hissediyorum okurken. Ben hayran oluyorum,bir insanın bu kadar donanımlı olması, bilgisini muhteşem Türkçe'yle birleştirip, güzel ve etkileyici cümlelerle anlatmasına..
Huzur dört bölümden oluşuyor. 4 farklı karakter anlatılıyor. 3.şahısla anlatılıyor ama baş karakter Mümtaz anlatıyor gibi. Bahar ayında başlayan aşk,hayatın zorlukları,aldatma,boşanma, elalem ve onlara verilen tepkiler,musiki,( özellikle mahur beste çok sık geçiyor,o yüzden mutlaka okumalı bu roman öncesinde), geçmişe ,tarihe,toplum sorunlarına ,doğu batı arasındaki ilişkiye değiniyor.
Ahmet Hamdi Tanpınar 'ın dilinden aşk hikayesi dinlemek ne kadar lezzetliymiş. O güzel ve zarif kelimeleri,bir tuğla yapıp,romanı muhteşem bir şatoya dönüştürmüş. Fethi Naci,1982 yılında " Türkçe'de yazılmış en güzel aşk romanı diyor . Mümtaz ve Nuran 'ın sohbetleri çok kaliteli. Nuran bir İstanbul hanımefendisi. Ve o dönemde,çocuğu olan boşanmış bir kadını olması gereken değerle anlatmış yazar. Güçlü,bilgili,kendini bilen,birey olmuş bir karakter Nuran.Bir sürü huzursuz olay içinden,huzura nasıl ulaşabiliriz 'i düşündürüyor roman. Mevsim,musiki, mekân,aşk temaları arasındaki uyum çok güzel. Ben çok lezzet alarak okudum. Keşke daha önce tanışsaydım bu kitapla.