Hiç düşündünüz mü, ölülerle konuşmak gibi bir yeteneğiniz olsa ne yapardınız? Düşünmesi bile birçoğunuza ürkütücü gelmiştir... Çocukluğunuzda yaşadığınız travmalardan dolayı size uzatılan bir eli geri çevirdiğinizi ve özellikle sarılmaktan korktuğunuzu hayal edebiliyor musunuz? Kitabın kurgusu tam da bu konu üzerine yazılmış ve yazar hakkını vermiş. Kesinlikle yerli polisiyede okuduklarımın içinde en iyilerden biri... İki çocuğun hayatını konu alan kitap, anne karakterinin insan hayatında ne kadar önemli olduğunu, çocukluk döneminde anne sevgisi alamayan, sahiplenilemeyen, korunup gözetilmeyen çocukların yaşadıkları travmaların, ileri ki yaşlarda nasıl hayatlarını etkilediğine sarsıcı bir örnek olmuş... Yazar, özellikle katil karakterinin yaşadığı çocukluğu çok iyi kaleme almış. O kadar ki neredeyse öldürdüğü her kurban için onu haklı bulmama sebep oldu. Bir çocuğun yardım çığlığını önce annesi, sonra okul da bulunan öğretmenleri ve emniyet cevap vermeliydi fakat kimse onun hayata tutunmasını yardım etmedi. O da kendi adaletini kendi sağlamaya başladı... Bir umudu vardı... İlk eylemini gerçekleştirirken aldığı hasarlardan sonra, kendisine zarar veren herkesten intikam almaya başlaması ile beraber, bağ kurduğu; kendisi gibi matematik dehası olan fakat derin travmalar yaşayıp hayata tutunmaya çalışan cinayet masası komiseri Yasemin'i görüp ona cinayetlerinde not bırakana kadar... Kimse onun öldürdüğü kurbanları neden öldürdüğünü ve Yasemin'in çok özel yeteneğini fark etmemişti... Yasemin, her olay yerinde katilin yaşadığı travmaları öğrendikçe, ona olan bakış açısı değişmeye başlasa da onun sadece kendisi ile kurduğu iletişimin boyutlarını hesap etmekte zorlanıyordu. Avcıya av olmaktan korksa da söz konusu sevdikleri olunca kendi canını hiçe sayacağının bilinci ile görevine devam ediyordu... Kurban mı kayıp yoksa katil mi okuyup karar verin... Polisiye seven tüm kitap dostlarına tavsiye ederim...