Muhammet İkbâl: "Gece Dertleşmesi:(": Gece Dertleşmesi:( Niceliksel artışla çok çocuğun teşvik edildiği ve dolayısıyla nezaket, ahlak, edep gibi niteliklerin değerini ziyadesiyle yitirdiği bir dönemde, herşeye rağmen kendi dünyasında hayatta kalmaya çalışan bir avuç nazik insanı da yok ediyoruz. Toplum; erdemleri zayıflık olarak değerlendirmeyi sürdürdükçe, bu niteliklerin hiçbiri kazandırılamayacak...

Niceliksel artışla çok çocuğun teşvik edildiği ve dolayısıyla nezaket, ahlak, edep gibi niteliklerin değerini ziyadesiyle yitirdiği bir dönemde, herşeye rağmen kendi dünyasında hayatta kalmaya çalışan bir avuç nazik insanı da yok ediyoruz. Toplum; erdemleri zayıflık olarak değerlendirmeyi sürdürdükçe, bu niteliklerin hiçbiri kazandırılamayacak çocuklara. Kurnaz olmak, kısa ve emeksiz yollardan para kazanmak, hatta yegane amacın çok para kazanmak olduğu, ünlü olmanın bilişsel farkındalığa tercih edildiği ve tüm bunların toplumsal bir hedef olarak sunulduğu toplum paradigması, yeni nesli öldürüyor. Bu yüzden çürüyoruz. Değer vermediğimiz değerleri öğretmeye çalışmak boş bir uğraş. Bu yüzden okulların da bu bozuluşa karşı duruşu yok. Yarın belki ekonomik savaşımızı kazanacağız ancak siyasi bağnazlık, bizi bataklığında yok edecek. Belki savaş teknolojisi olarak dünyanın yeni devi olacağız ancak tahakküm etme arzumuz, içimizdeki adalet duygusunu çoktan silip yok etmiş olacak. Belkide bütün dünyanın korkulan gücü haline de geleceğiz ancak o anda inanacağımız ve dolayısıyla kendisiyle ötekini seveceğimiz bütün değerleri çoktan yok etmiş olacağız. Futbol kulüplerinin bağnazlıklarından tutun da siyasi arenadaki hamasete kadar bir çok çürümüş damarı kesip atmak zorundayız. Aksi halde yarın sadece bedenen yaşayan birer canlıya dönüşeceğiz. Bakacağız ama görmeyeceğiz, duyacağız ama işitmeyeceğiz. Sevgi, merhamet, tutku, aşk gibi insani vasıflar ancak tarihin tozlarına esir düşmüş kitaplarda olacak. Bir çok insanla ama yalnız yaşayan ve asla kalabalıklar arasında tek başına ne aradığını bilmeyen canlılara dönüşeceğiz (dönüştük). Bugün yapmacık olarak da olsa hâlâ var olan gülümsememiz, yarın tebessüm olarak bile var olamayacak... Silkinmek zorundayız. Değerleri taktir etmek, nezaketi kutlamak, karşıt fikirleri dahi -sırf fikir oldukları için- korumak zorundayız. Ötekinin varlığına tahammül etmek, insanları -sırf insan oldukları için- saymak zorundayız. İnsanî olan bütün vasıfları kutsamadan anlamlı bir yaşam ortaya koyma şansımız yok. Bu yüzden hikmete, ahlaka, bilgiye yeniden hakettiği değeri vermek; bütün gücümüzle hırsların ve cehaletin karşında durmak zorundayız. Dolayısıyla işe evvela bilmediğimizi bilerek, yani kendimize karşı yapacağımız itiraf ile başlamalıyız. Eksik olmak tamam olmanın ön şartıdır zira...

··

3 artı 1'leme

685 görüntüleme