Bu eserde küçük yaştaki bir kızın kocaya verilmesi, babası tarafından taciz edilmesi, bulunduğu coğrafya'da halkın ne kadar bağnaz olduğu işlenmiş. Yazarın anlatımı sade akıcı konu anlaşılır. Fakat can sıkan bir kaç noktalar var onlara değineceğim. Şimdi eserde erkek düşmanlığı aşırı derecede baskın bir şekilde anlatılmış. Erkekler sapık, sığ düşünceli, hurafelere boyun eğen ve zulümden geri durmayan birer Adem topluluğu olarak işlenmiş. Hatta yazar o kadar erkeklerden nefret ediyor ki kitapta hiçbir erkek karaktere isim vermemiş. Bu yönüyle taraflı bir kitap yazmış. Ardından çoçuğa engelliye kadına istismarı anlatmış ama o kadar pasif ki kadın, kendince koruma altına alıyor güya, gel gör ki kadınlarda boşlar cahiller elleri kolları kırık bir şekilde işlemiş. Mesela Havva'nın hiç asi duruşu yok! Ardından dine saldırmış yazar. Din adamlarının sapık art niyetli olduğunu işlemiş. Yani sözün öz'ü bazı gerçekleri anlatmış fakat nefret diliyle anlatmış. Kitabı elinize alıyorsunuz yazara hak veriyorsunuz yer yer fakat bu kadar... Nefretle anlatması direkt insanda okurken savunma mekanizmasını aktive ediyor. Kitapta babasını seven bir tane insan yok. Çünkü aileyi öyle bir anlatıyor ki yazar, maalesef o da kötü işlenmiş. Ben bu yazarın bir eserini daha okumam. Çünkü belki bu anlattığı olaylar var yaşanıyor fakat bunu okura öyle bir lanse ediyor ki insanın midesi bulanıyor. Yazarın yaptığı da bir tür zorbalıktır. Sevmedim kendisini.... Tavsiye etmiyorum.

Havva'nın CezasıNermin Bezmen · Doğan Kitap · 2018330 okunma

·

60 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.