ATEŞLİ YÜREK Serinin ilk iki kitabını iki sene önce okumuştum. Karakterlerini de konusunu da baya sevmiştim.Devamını çıkınca alsam da hemen okuyamadım ve şimdiye kadar beklettim.Yalan yok kitabı açıp ilk sayfayı okuyunca bi “neler olmuştu yaa” diyip serinin diğer kitaplarına biraz göz attım.Genel hatlar aklımda olsa da detayları baya unutmuşum. Bu kitabı ilk ikisi kadar sevemedim.Yazar sanki konuyu tersten işlemiş gibi hissettirdi bana.Ateşin Vaadi’ndeki (ilk kitap) Cat ile bu kitaptaki Cat resmen farklı kişiliklerdi.İlk kitaptaki cesur, kendinin ve gücünün farkında olan kız gitmiş yerine korkak, beceriksiz, kendine güveni olmayan sürekli yapamam diyen biri gelmiş.Oysa başlarda nasılda dik duruyordu.Karakter güç gelişimi ve farkındalığı zamanla zirveye çıkacakken tam tersi seri ilerledikçe ivme kaybetmiş.Tamam annesi en büyük korkusu onda hemfikiriz.Travması olmuş resmen ama yani Olimpos’un Tanrıları arkanda her zor durumda işe el atıyorlar.Burada anlamadığım bir detayda tanrılar her olayın o kadar içindeki bir ara “e kendileri halletsin o zaman niye işlerini Cat ve Griffine iteleyip duruyorlar” demiş bulundum.Hani bi karar verirsin ve izlersin olacakları tamam ama yani kızın bebekliğinden beri her anında varlar.Yetiştirme, savaşma zor anında pırt diye ortaya çıkma ne ararsan var.Ama yeri gelince de bizim yapabileceklerimiz bu kadardı diyorlar.Güya müdahale edemiyorlardı.Neyse Kısacası Cat’in güçleri onlardan geliyor.Annesini yerle bir edecek güce sahip yani.Ama gelin görünki tanrılara bile yeri geliyor kafa tutan kız annesine gelince nasıl fos çıkıyor.Eşek bile aynı kuyuya ikinci kez düşmez ama Cat annesinin karşısında iki kez aynı tepkisizlikle kalıyor.Özellikle Griffin’in başı dertteyken bile çaresizdi ya çokça pes dedirtti bana.Yazık Griffin de baya çabaladı adamın tek gücü büyülerden etkilenmemesi ve savaşçı kimliği ama o daha güçlüydü.Hayır birde Cat’i şüphelerinden ve yapamam olmuyor söylemlerini aksi yönde ikna etmekle uğraştı.Kendi başına bile zor iş valla. Kitabın sonu da beni tatmin etmedi.Böyle bir seriye çetin bi savaş ve galibiyet yakışırken sonunda “ E onca güce büyüye tanrılara pekte gerek yokmuş” dedirti.O korkulan fisa kraliçesinin sonu o kadar kolay hızlı olmamalıydı.Evet vermek istediği mesajı bir yerde sevdim ama üç kitaptır okuduğumuz canavar ruhlu kadının iki üç sayfaya sığdırılmış sonu yeterli değildi bence.O anın geleceğini bildiğinden kendini güvenceye bile alan birinin savaşmayı bırakabilmesi pek mümkün gibi görünmedi.Ama itiraf edeyim kendi sonuna en azından kendi karar vererek hızlandırılmış finali biraz daha makul gösterdi.Seri bence burada bitti ama bir kitap daha var.Yan karakterlerin önde olduğu ve elimde olduğundan elbette okuyacağım.

Ateşli YürekAmanda Bouchet · Yabancı Yayınları · 2022279 okunma

·

34 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Reyhan Kartal