Cebrail aleyhisselâm, Muhammed Mustafa sallallâhü aleyhi ve sellem Efendimiz Hazretlerine risâlet vazifesini tebliğ ettiği vakitte abdest aldı ve Peygamber Efendimize de aldırıp birlikte iki rekât namaz kılarak abdesti ve namazı öğretti. Peygamberimiz (s.a.v.) Hazretleri de peygamberliğini ilk tasdik etmiş olan muhtereme zevceleri Hatîcetü’l-Kübrâ radıyallâhü anhâ Hazretlerine abdest aldırdılar. Sonra imam olup Hazret-i Hatîce radıyallâhü anhâ validemiz ile iki rekât namaz kıldılar ki Müslümanlar arasında cemaatle kılınan ilk namaz budur.
Beş vakit namaz Hicret-i Nebeviyye’den 18 ay önce vaki olan Mîraç’ta farz olmuştur. Peygamber Efendimiz (s.a.v.) Hazretlerinin mîracından sonra nâzil olan: “…Namaz, müminler üzerine muayyen vakitlerle yazılı bir farz oldu” meâlindeki, Nisâ Sûresi’nin 103. âyetinin hükmünce namaz, müminler üzerine muayyen vakitlerde edâsı şart olan bir farzdır. Farziyeti ve edâ vakti, Kitâbullah ve Resûlullâh’ın sünneti ile sabittir.
“Namazı, güneşin zevâlinden gecenin karanlığına kadar güzelce kıl, sabah namazını da. Şüphe yok ki sabah namazı, müşahede olunmuş bulunmaktadır.” meâlindeki, İsrâ Sûresi’nin 78. âyet-i kerîmesinde beş vakit namaz kılınması emredilmiştir. Âyet-i kerîmede zikredilen; “lidülûki’ş-şemsi” öğle ve ikindi, “gasekı’l-leyli” akşam ve yatsı, “kur’âne’l-fecr” sabah namazına delâlet eder.
Yine Tâhâ Sûresi’nin 130. âyet-i celîlesinde -meâlen-: “O hâlde, onların dediklerine sabret de Güneş doğmadan evvel de ve batmadan evvel de Rabb’ine hamd ile tesbîh eyle. Gecenin bazı saatlerinde ve gündüzün etrafında da tesbîh et ki, rızaya erebilesin.” buyurulmuştur. Buradaki “Hamd ile tesbih” ten maksat namazdır. Güneşin doğmasından önceki tesbih, sabah namazı; batmasından önceki tesbih, öğle ve ikindi namazları; gecenin bir kısım saatlerindeki tesbih ise akşam ve yatsı namazlarıdır.
Böylece, Allâhü Teâlâ, erkek ve kadın bütün Müslümanlara, her gündüz ve gecede beş vakit namazı farz kılmıştır.