Gönderi
Dostoyevski’nin sürgün dönüşü yazdığı romanı Ezilenler.
Nataşa, anne ve babası, Vanya Ezilenler takımı.
Prens Ezen.
Dostoyevski bize yine dünyanın acı bir gerçeğini göstermiş bu romanında.
Para, mal, mülk, şöhret ezmek için yeterli sebeptir ve olan yine her zaman olduğu gibi garibanlara oluyor. Güçlünün gücünün yettiğini görmesi ve bunun üzerine daha da baskın olmaya çalışması alışılmış bir gerçek olarak çıkıyor karşımıza.
Ezenlerin, azla yetinip kendi dünyalarında mutlu olan ezilenleri, kendi kötülüklerinde boğmak istemeleri, boğulduklarını kendi gözleriyle görmek istemeleri olmazsa olmaz.
Bu kitapta da insana dair ne aranırsa hepsi vardı ve Dostoyevski yine bunları büyük bir ustalıkla işlemişti. Vanya’nın yazarlığından yola çıkıp kendi yazarlığı konusunda da fikirler veriyordu. Belki en iyi romanı değildi ama en iyi denilen romanlara yine taş çıkarırdı.
Bir kez daha iyi ki Dostoyevski diyorum, keyifli okumalar diliyorum.
Alyoşa… Tez canlı, duygulu iradesiz, temiz yürekli ama dışarıya aşırı bağımlı, sözde aşık. Aşkını bir hafta görmese hemen unutabilir, yeniden Katya’ya aşık olduğunu düşünebilir. Havai, kendini beğenmiş ama babasına karşı gelecek gücü asla kendinde bulamaz.
Nataşa… Ailesinin her şeyden çok sevdiği biricik kızı. Alyoşa’ya deli gibi aşık olduğunu düşünüyor ama ona duyduğu aşk ona acımasından…Onu annesi gibi seviyor. Alyoşa için ona hayatını adamış ailesini terk ediyor.
Prens, Alyoşa’nın babası… Rahatı bozulmasın, ona kimse dokunmasın yeter ki. Alyoşa ve Nataşa’nın beraber olmamasını isteme sebebi; Alyoşa’nın zengin biriyle evlenip evlendiği kadının parasına ortak olmak. Böyle karaktersiz bir karakter.
Ah Vanya… Nataşa’ya aşık. Nataşa Alyoşa’ya…
Nelli ve annesinin hikayesinin Prensle kesişmesi.
·
90 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.