Ah Zeze
“Daha çok anlat” dedim.
“Hoşuna gidiyor mu?”
“Çok. Elimden gelse seninle sekiz yüz elli iki bin kilometre hiç durmadan konuşurdum.”
“Bu kadar yola nasıl benzin yetiştiririz?”
“Gider gibi yaparız.”
Denize koştuk cennetin ilk pırıltısında
Ayakta durduk özgürlük kumsalında
Baharın gelişini hissetmiyormusun
Saçılan gün ışığında yaşamanın
bildiğim en tuhaf yaşam bu
Güneşi beklerken
___
ıyı bayramlar burak kardeşim :)))
ön yargılarla başlayıp göz yaşıyla bitirdiğim güzel kitap
En sevdiğim pasaj :))
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.