127 syf.
8/10 puan verdi
Vampir anlatısının kurucularından 
Sheridan Le Fanu 
Vampir Carmilla bizi Viktorya dönemi şatolarında, tekinsiz ormanlarında bir yürüyüşe çıkararak o dönemdeki beş çaylarına ve maskeli balolara konuk ediyor.
Karakterimiz altı yaşındayken esrarengiz bir rüya görür ve kolay kolay etkisinden kurtulamaz.Şatoda babası ve dadıylarıyla beraber yaşayan karakterimiz hep bir arkadaş özlemi çekmektedir.Aradan yıllar geçer Laura büyür ve on dokuz yaşına gelir. Babası ile beraber yürüyüşe çıktığı ılık bir yaz akşamında karşı tepelerden kendilerine yaklaşan iki arabanın tekerlerinden duyulan gürültü ve nal sesleriyle irkilirler.
Kazadan sonra Carmilla’yı şatolarında konuk ederler.Laura arkadaş özlemi çektiği için Carmilla’nın kendine uygun bir arkadaş olduğunu düşünür.Ahh Laura melek yüzlü şeytanı nasıl kendine yakın görürsün!!!Carmilla’nın şatoda kalmaya başlamasının ardından kendimizi gizemli olaylar silsilesinin içersinde buluyoruz.Ben kitabı merak ve heyecan içerisinde neredeyse soluksuz bir şekilde okudum.
Vampir Carmilla kadın karakterler etrafında gelişmesi, hemcinse duyulan ilgiyi yansıtması bakımından yayımlandığı dönem koşullarında oldukça yadırganmış,vampir kültürünün giderek artmasınada öncülük etmiştir.
Beğendim birkaç alıntıyı aşağı bırakıp merak edenlere şimdiden keyifli okumalar diliyorum.Kitapla kalın.
‘Eğer istemeden kalbini kırıyorsam bil ki mutlaka seninkiyle birlikte benimde kalbim kanamaktadır.’
Ss:37
‘Her şey bir yaz yağmuru gibi gelip geçti.’
Ss:43
‘İnsan mutlu olduğu zaman güçlü olduğunu hisseder.’
Ss:78
‘Vampirlerin hayatlarını devam ettirebilmek için devamlı olarak kana ihtiyaçları vardı ve bunu kurbanlarından sağlıyorlardı.Bazı kişilere aşkı andıran ihtiraslı hisler besliyorlardı.Karşılarındaki kurbana yönelik olan bu tutum ona ulaşıp mahvedene kadar sürüyordu.Adeta bir sevgili candan bir dost gibi davranıp onları kandırmak için bin bir türlü yöntem deniyorlardı.Bu önce bir aşk gibi gelişiyor,sonradan kurbanının hayatına mal oluyordu.Bazı sıradan kurbanlar için bu kadar uğraşmaya gerek görmüyor,doğrudan doğruya saldırıyorlardı.Benimki gibi bazı özel durumlarda bir hayli tedbirli davrandıkları ortaya çıkıyordu.Örneğin asıl ismi Mircalla iken,tanınmamak için birkaç harfin yerini değiştirmiş ve kendini bana Carmilla adıyla tanıtmıştı.’
Ss:124-125
·
2 artı 1'leme
·690 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.