Meşeler fısıldaşıyorlardı
onlardan duydum
“O ölecekti” diyorlardı
lanetli mi oldun?
Dışarıda oturuyordum
köpek havladı
Yönümü göremiyordum
gece başladı
Yetebilir miydim sana?
uzaklaşmıştın
Hiçbir ışık gelmiyor bana
karanlıkta mısın?
Denizin sessizliğinde
adadaymışsın
Meşeler suskunlaştılar
kıyıdan uzakta
Demek orası oldu
öleceğin yer
Her bir gün ve yarın
hep aynı yer
Bir yaprak daha düştü
güneş de yoktu
Bulut görünmüyordu
yıldızlar söndü
Lodos’la geldi sağanak
şimdi damlalar
Meşelerle söyleşiyor
düşen yapraklar
Olamadım sığınak
-bir berbat uyak!-
Suskunlaşabilirliğine
o ada ne uzak
Geldi sesi gene Lodos’un
karşı tepelerden
Şimdi ne diyebilirim -
sen artık yoksun.