Yılları arkamızda bırakıyoruz her doğduğumuz günde.
Buna doğum günü diyip kutluyoruz...
Yıllardır hiç sevmem doğum günlerini, bu belki biraz kıskançlıktan biraz yokluktan biraz acıdan kaynaklanıyor ama nihayetinde sevmiyorum sonucu nedenler değiştirmiyor.
Etrafımda tüm ailenin doğum gününü kutlayan çocuklar vardı hep, ben kendime bakardım düşünürdüm...
Babam olsa yanımda, yok olmaz toprağın altında gelemez, annem olsa yanımda nerden bulacağım babamdan sonra kayboldu resmen, abilerim ablalarım olsa desem hepsinin muhakkak bir işi olurdu...
Bana analık eden anneannem ve annem bildiğim halam 😞😞
Annenannem hep hatırlardı bir mahlepli kurabiye yapar beni çağırırdı, kokusunu yolun başından alırdım( ahh o koku hiç benzerine rastlamadım) gidemezdim dizlerimin bağı çözülürdü sanki, olduğum yere yığılır ağlamaya başlardım yine doğmuşum niye doğmuşum diye...
Anam(halam) bilirdi neler hissettiğimi hep anlardı asla pasta kesmezdi ben üzülmeyeyim diye hatta o günü yok gibi yaşardı kurban olurum ona toprağı haberdar olsun ben hep razı oldum ondan Rabbimde razı olsun...
Büyüdükçe arkadaşlarım kutlamak istedi ben istemedikçe şımarıklık falan sandılar anlatamaz ya insan kendini bazen hep susardım...
Ve yine geldin yeni yaş...
Her yılımı dün gibi hatırlarım her günüm hatırımda...
Yaşlarımm, bana çok şey öğrettiniz.
Bazı yaşlarım çok neşeliydi bazıları dertli bazıları bana çok şey kazandırdı bazı yaşlarım ahh benden çok şey aldı...
Ama öğretti asla mı asla bu günü yarına ertelememeyi öğretti...
Bugün var olanın yarın yok olacağını...
Sevgimi, mutluluğumu, gülüşümü, derdimi, acımı yani her halimi paylaşmayı kimseden bir gün bile esirgememeyi ve en önemlisi bana hırsız olmamam gerektiğini öğretti...
Kimseden bir gününü bile çalmamam gerektiğini, zaman çalmanın en büyük hırsızlık olduğunu...
Yaşlarımm, kaç yaşındayım gerçekten unuttum...
Neye göre hesaplıyoruz zaman herkese aynı işlemiyor, ben kaç yıl gördüm o vakit...
Kazandıklarım, kanlarım, canlarım, canımdan öte olanlarım, ilkim-sonum, dostlarım hayatıma giren rengini katan herkese çok teşekkür ederim...
Kaybettiklerim, yerini dolduramayacaklarım babam, anam, anneannem, yavrum, abimmmm hanginizi başa yazsam bilemedim kimleri saysam hepiniz hep benimlesiniz sizi asla unutmayacağım...
Keşkelerim, hep pişman olduklarım vazgeçtiklerim düşündükçe içimi acıtan yanlarım size de minnettarım...
Beni bugün ben yapan her şeye herkese teşekkür ederim...
Ben yine yaklaştım sonsuzluğa...
İmanım yaklaştıkça daha da yakın ol bana yürüdüğüm yolda omuz ver bana senden başkası yalan var oluşta...