"On dört yaşındaydım. Hiçbir şeyimiz yoktu. Yoksulduk. Yoksul ama mutsuzduk.." diye başlıyor kitap ve tek tesellimiz "yoksul ama mutlu" olmaktı diye devam ediyor. Kendini hiçbir yere ve hiçbir şeye ait hissedemeyen liseli Filiz'in hikayesi. Antalya'da doğup Antalya'da büyüyen biri olarak kitabı tek bir cümleyle anlatacak olsaydım "Antalya, bir romanda ancak bu kadar güzel yaşanabilirdi." derdim. Roman boyunca kendimi Şarampol Caddesi'nde yürüyor gibi hissettim. Öyle ki asfalta çöken temmuz güneşi, ağustos sıcağı, yağmur ıslaklığı; Atatürk Caddesi, Belediye İşhanı, Kalekapısı, Kaleiçi, Saat Kulesi, Kesik Minare, Yivli Minare, Mermerli, Tophane, Varyant, Konyaaltı Sahili, Güllük; turunç ve incir reçeli, piyazı, köllesi, yanık dondurması, Meşhur 18'in Bağaçaları.. Evet poğaça değil, yanlış yazmadım bağaça.. Biz Antalyalılar "Çay katayım mı?"diye sorar, taze fasulyeyi çokça sever, mevsimi geldiğinde zeytin diler, turunç ve incir reçeli yaparız. Filiz..Hiçbir yerin ve hiçbir kimsenin olamayan..Yalnız, içine kapanık, korkuları ve saatlerle ve de bazı başka şeylerle ilgili takıntıları olan matematikte ehil..Sevdiği ve güvendiği insanlar tarafından bir bir terk edilen Filiz. Önce en yakın arkadaşı Rengin'in onu yarı yolda bırakması, sonra babasının evi terk etmesi; ardından yalnızlığını bir nebze paylaştığı belki de bu noktada onu kendine benzettiği okul arkadaşı, ilk aşkı Ali'nin bir günde ortadan kaybolması, sonrasında ona hayatı boyunca kol kanat gerecek olan Mine Abla'nın gidişi.. "Önce Ali mi kayboldu, Mine Abla mı gitti?" bunun cevabını yıllarca veremeyişi.. 12 Eylül olaylarıyla ayrılan ve savrulan hayatlar, yaşanamamış aşklar ve aşkını yaşayamamış aşıklar.. Şarampol'ün tek katlı, iki göz odalı evlerinden Berlin/Kreuzberg'e uzanan yolculuklar.. Mine Abla'nın hayal kırıklığı Cengiz, adam gibi adam Asım, iyi bir arkadaş kalan - belki de bu yüzden sevgili olamadığı- Arkadyus, yol arkadaşı Chris.. En çok da tam 40 yıl sonra Ali'nin karşına çıkmış olmasına sevindim biliyor musun? Oysa senin solaklığın ve Ali'nin sol elini kullanamayışı nasıl da bir bütün kılardı sizi yıllar ve yollar ayırmamış olsaydı.. Antalya Lisesinden mezun olup babanı hiç affedememiş olman da benimle ortak noktan olsun..

Burası Radyo ŞarampolŞükran Yiğit · İletişim Yayınları · 2020795 okunma

·

77 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Neriman ÇİMEN