Öncelikle sizlere biraz yazardan bahsetmek istiyorum, ki fikrimce bir kitabı okumadan önce yazarını iyice tanımak gerekiyor. Okuduğumuz sayfalarda oluşturduğu karakterlerin hangisinde kendi kişiliğini yansıttığını bulmaya çalışmak beni çok heyecanlandırıyor ve bu birazda kitabı okurken oyun oynamamı sağlıyor. Yazarımız 1800'ün sonlarına doğru doğmuş ve 1900'lerin başında hayatını kaybetmiş. Lübnanlı olan yazarımız Hristiyan bir aileye doğmuş ama okuduklarımdan anladığım kadarıyla sanırım tek bir dinden değil dinlerden beslenerek kendine bir yaşam biçimi oluşturmaya çalışmış fakat hiçbir zaman kendini bir dine tam olarak ait hissetmemiş bu sebeple olacak ki, eserlerinde de sık sık dini çatışmalarla karşılaştım. Kitaplarına gelirsek, bu kitabı ile beraber elimde bulunan 4 kitabını bitirdim Halil Cibran'nın ve hepsine tek bir inceleme yapmayı daha uygun buldum. Genel olarak felsefesini çok sevdiğimi belirtebilirim. En çok dikkatimi çeken şey neredeyse 150 yıl öncesinde yaşamış biriyle fikirlerimin bu kadar uyuşuyor olmasıydı. Halil Cibran genellikle bütün sorunların sevgiyle(tamamen yanlış anlaşılmış Hristiyan öğretisi), dürüstlükle, ahlaki değerlere sahip olunmasıyla çözülebileceğine inanıyor. Yine fark ettiğim kadarıyla hümanist bir insan ve bunu eserlerine yansıtmış. İlk okuduğum kitabı "Kum ve Köpük"tü burada aforizmalarını bir kitap halinde görüyoruz. Yazarların aforizmalarının tek bir kitapta toplanmış hallerini seviyorum çünkü diğer eserlerinde de nelerden bahsedebileceğini az çok tahmin edebiliyoruz. Genelde bir yazarı okumaya başladığımda öncelikle böyle bir kitabı varsa onu okumayı tercih ediyorum. İkinci kitap "Ermiş"te yukarıda bahsettiğim yazarın kendini hangi karakterde göstermek istediğini görüyoruz. El Mustafa adında seçilmiş ve sevilen biri -ki bu bizim Ermiş'imiz oluyor- Orfales kentine on iki yıl boyunca onu o kente bırakan gemiyi onu alıp geldiği yere geri götürmesi için beklemiş ve bu süre içerisinde şehir halkının sorularını ve merak ettiklerini bilgece cevaplamış. Yirmi küsur soruya cevap verdikten sonra halkın gözünde o artık bir Ermiştir. Acaba nasıl cevaplar verdi? Merak edenler bir günde okuyup bitirebilir :) Üçüncü kitabı ve benim en çok sevdiğim "Asi Ruhlar" Bu eseri diğerlerine göre nispeten daha uzun öykülere sahip toplamda dört öykünün birleşimi ile oluşmuş ve isminden de anlayabileceğimiz gibi mevcut düzene kafa tutan insanların asiler olarak adlandırılmaları sonra aslında gerçek asilerin kim olduğunu her öykünün sonunda acı bir şekilde anlamış oluyoruz en sevdiğim öykü son da ki öyküydü "Günahkar Halil" sırf bunun için bile okunmaya değer. Dördüncü ve son kitap "Meczup" burada da birçok başlık altında anlatılan şeyler gayet derin felsefe içeriyor ve biraz kafanızı zorlamanız gerekebiliyor çoğu yerde güzel göndermeleri var hiç düşünemeyeceğiniz aklınızın ucundan geçmeyecek yerlerden felsefe yapmış. Bazı kısımlarda gülerek tepki verdim bazen burada ne demek istedi acaba diye sorduğum da oldu, bazı kısımlarıysa hâlâ anlayamıyorum bu da beni tekrar tekrar aynı yeri okumaya sevk ediyor. Sevdiğim bir bölümü buraya bırakarak hem incelemeye son vermiş olacağım hem de ne demek istediğimi anlatmış olacağım keyifli okumalar dilerim. "Günün birinde ilginç bir köpek birkaç kedinin bulunduğu bir yerden geçiyordu. Kedilere yaklaştığı sırada bir şeyle uğraştıklarını, kendisine dikkat etmediklerini gördü ve bunun üzerine orada durdu. Tam o sırada grubun ortasından tombul, çirkin bir kedi ortaya çıktı ve gruba dönüp dedi ki, "Kardeşlerim! Dua edin ve tekrar tekrar dua edin! Hiç şüpheniz olmasın ki Tanrı ellerimizi boş çevirmeyecek, ve gökten fare yağacaktır." Köpek bunları duydu ve onlardan biraz uzaklaştıktan sonra dedi ki, "Sizi gidi ahmak ve kör kediler! Şimdiye kadar yazılmış olan tüm kutsal kitaplara göre; dua, yalvarış ve yakarışla yağacak olan sadece kemiktir, fare değil."

MeczupHalil Cibran · Olympia Yayınları · 202017,7bin okunma

·

117 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.