Kitabı okurken ara sıra ne okuduğumu sorgulayarak ve artık bir yerden sonra sıkılarak okumaya devam ettim. Kitab o kadar hüzün barındırıyor ki bi yerden sonra üzülmeyi bırakmak zorunda kalıyorsunuz çünkü sıkılmaya başlıyorsunuz. Öncelikle kitabın kürtlere karşı olan ön yargıları kırdığını ve farkındalık oluşturduğunu düşünmüyorum. "Her kürt terörist değildir." bu cümle üzerinde konuşmak bile istemiyorum. Gülşaha ve aşkına gelicek olursak kusura bakma ama Gülşah sen gerçek olamasın olmamalısın. Aldığın tedaviler sana bunun bir aşk değil saplantı olduğunu göstermeliydi. Seni her canı istediğine arayan, istemediğinde hiç yokmuşsun gibi köşeye atan, ona soru sormana izin vermeyen, sadece anlattıkları ile yetinmeni bekleyen, senin ona ulaşmanı istemeyen ama her istediğinde sana ulaşan, seni bırakıp giden, zor zamanlarında yanında olmayan ve yine aynı adam yüzünden defalarca psikolojik olarak çöken ve tedavi gören ama her şeye rağmen şahin geri döndüğüne onu kabul eden bir Gülşah var karşımızda. Şahinin sana saygısı olmadığı gibi seninde kendine saygın yokmuş ne kadar seversen sev insanın kendisine biraz saygısı olur. Çoğu kişiye göre kitabın sonu böyle bitmemeliydi ama bence böyle bitmesi gerekiyordu doğru olan bu. Bu aşk değil aşk böyle bir şey değil. Üzüldüğüm tek nokta eğer bu hikaye gerçekse ve Gülşahın sevmediği bir adamdan kızı varsa umarım o kıza sahip çıkar ve onu bir aile saadeti içinde büyütür. Çünkü Gülşahın en büyük eksikliği daha doğrusu bir çocukluk travması olan: "Anne ve babası tarafından yeterince sevilmemiş, ilgi görmemiş, aile saadeti yaşamamış ve hayır demeyi öğrenememiş bir kız çocuğu oluşu." Benim kitap hakkındaki yorumum böyle arkadaşlar:)) Size okumayın demiyeceğim elbete ama Hayat, kötü bir kitap okuyacak kadar uzun değil;)

Bir Kürt SevdimDilek Bilgiç Esen · Müptela · 20224,745 okunma

·

64 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

dila