Huzurlu günleriniz olsun... Bugün sizlere; yazar @kawakami_mieko yazmış olduğu, @dogan_kitap bünyesinde çıkan "Cennet" kitabının yorumu ile geldim... Küçücük yaşında hayatın yükünü çekmekteydi... Okulda gördüğü zorbalık, ruhunda açacak yara bırakmamış ve yapayalnız bırakılmıştı kendisiyle... Ta ki kalemliğindeki o ufacık notu bulasıya kadar... Biz arkadaşız... Kader arkadaşı Kojima ile tanışmaya etken olan küçücük not kendisini mektuplara, zarif diyaloglara bırakmıştı kendisini... Acı nedir biliyorlardı, acı nasıl çektirilir ama kurtuluş yolu koca bir soru işaretiydi, çünkü kendilerine önce bundan kurtulacak gücü keşfetmeleri gerekecekti... Kojima cesurdu, onun zorbalık görmesi daha da yıkıcıydı... Çünkü kendinde hatırlamak istiyordu, anlamak... Kendisini bekleyen kötülüğe rağmen... Kojima ile birlikte güzel zamanlar geçirirken yakın zamanda konuştuğu sınıfındaki zorba çocuklardan birisi kendisini düşünmeye itti... Kötülük, görünüşe göre değil, o anın çizgisinde yakalanabilecek herkesin başına gelebilirdi... Yine bu duruma engel olabilecek kişi ise kendisiydi, cesur ve kararlı durursa... Tıpkı Kojima gibi... Çünkü onun içinde bir cennet yeşermişti, kendi kalbine de sirayet edecek kadar güçlü bir cennet... Zorbalığa dair dramatik bir kitaptı... Lakin gerçekçilik dozu öylesine acımasızdı ki, çocukların yaşadığı zorbalık sahnelerini okurken kalbim parçalandı... Baş karakterle Kojima diyalogları ve arkadaşlıkları güzeldi lakin ben Kojima kadar cesur bir karakterde olsalardı gidişatın çok daha farklı ilerleyeceği düşüncesindeyim... Ve bence okuyucu kolay kolay birlikte geçirdikleri o son sahnedeki isyanı unutamaz... Bir arayış ve akabinde kopuş yaşayan bir sahneydi... Dramatik hikayeler arasında en yalın hikayelerden birisi olduğunu düşünüyorum... Okuyun efendim, teşekkürler

CennetMieko Kawakami · Doğan Kitap · 2023128 okunma

·

25 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

E F T E L Y A ...