Ağacın Kökü
Ağacın kökü
Bilginin gücünü fark edemeyen bir milletiz. Bence bilgi güçtür demiyorum, ama bence insanın kendini geliştirmesi için bilgi edinmesi şarttır. İnsanlar korkularını, üzüntülerini bile bilgi ile yenebilir. Bilgi dediğim şey deneyimdir; deneyim edinmiş kişileri okumaktır, dinlemektir, anımsamaktır. Ağacın kökünü bilmezseniz, tepesine ulaşamazsınız. Tepesine ulaşmak istiyorsanız da o kökü salmanız gerekir. Her şeyin çözümü bilmekten geçer. İnsan bilmediği şeyden korkar, yönetemediği duygulardan korkar. Ölümden korkmamızın sebebi de bu; bilmiyoruz çünkü. Din ile bağdaştırsanız bile, her insan korkar. Yükseklikten korkmak gibi, ölümü düşünmenizden geçer ya da o kadar kafaya takarsınız ki düşebilme ihtimalini düşünürsünüz. Hayatı bu kadar ciddiye alan insanları hiç anlayamadım. Öyle büyütülmedim çünkü. Korkarak değil, bu korkularla nasıl başa çıkabileceğimi öğrettiler bana. Şanslıyım sanırım, özgürlükle bağdaştırılabilir.
Siz "Oğlum, bunu yapma, ölürsün!" derler. "Aman oğlum, şunu yapma, sakatlanırsın!" derler. "Aman oğlum, kızım, şöyle yapma, böyle olur!" gibi büyütüldüyseniz, yeni şeyler denemekten de çekinirsiniz. Doğayı gezmek isterseniz, ama ayı çıkar diye korkarsınız. Dağlara çıkmak istersiniz, çığdan korkarsınız. Hayatınıza yön vermezsiniz. Bütün düşüncelerin psikolojik olarak olduğunu anlamadığınızdan gelir bu. Eğer psikolojinizi sağlam tutmazsanız, kaptansız gemiden farkınız kalmaz. Akıntı nereye giderse, siz oraya gidersiniz. Hayatınızın ne kadar kısa olduğunu fark etmeniz belki uzun zaman alacak, ama zamanınızın ne kadar değerli olduğunu anlamalısınız. Siz düşünürken zaman ilerliyor. Siz otururken zaman ilerliyor. Siz yemek yerken zaman ilerliyor. İsteseniz bile durduramıyorsunuz. Bir yandan korkunç, bir yandan iyi bir şey çünkü yaşamak isteyen insanlar bunu içtenlikle fark ettiğinde elinden ne geliyorsa yapmak ister. Anı yaşamak da buna benzer. İşte anı yaşamazsanız, zaman sizi yener.
Ah, ailem zoruyla böyleyim. Yok, ailem olmasaydı. Hayatınıza siz yön veremiyorsanız, zaten yenilmişsiniz, pes etmişsiniz demektir. Hayallerinizi büyük tutun. Herkes kendi sınırını kendi koyar. "Yok, yapamam ya" gibi düşünceler sadece kendinize koyduğunuz sınırdan ibarettir. Onu kaldırmak da size bağlı.
Korkuya geri döneyim. Korkularımı çok küçük yaşlardan itibaren yendim. Bu şansa oldu aslında. Hayatta kaybedeceğiniz bir şey yoksa, korkunuz kalkar. Duygularınızın ne kadar önemsiz olduğunu fark etmenizle başlıyor. Hayır, şu an kötü bir şey söylemiyorum. Depresif değil, aslında huzurla alakası var. Koskoca evrende kimse sizi umursamıyor, kimse sizi tanımıyor. Ölseniz dünyaya bir şey olmayacak. Diğer galaksilerde bir şey düzelmeyecek. Siz önemsizsiniz. Bunun farkına vardığım an başladı sanırım hayatım. Daha özgür oldum, daha huzurlu oldum. Hayatı istediğiniz gibi yaşayın. Sınırınızı kendiniz koyun. İsterseniz en zengin adam olun, isterseniz sen fakiri. İkiniz de aynı şekilde öleceksiniz. Belki taşa takılarak, belki kaza. Sonuçta öleceksiniz. O yüzden pek düşünmeye gerek yok. Yapmak istediklerinizi yapın ve ölün. Keşke demek zorunda kalmayın. Bu yüzden ağacın kökünü salmadan, ağaç olamazsınız.
·
36 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.