Roma’nın cumhuriyetten imparatorluğa geçiş döneminde bir çok farklı olay ve konuda baş rolde olması ile Antonius’un yükselişi Caesar'ın düşüşüyle birlikte hızlanmış ve roma tarihinde adına eser yazılacak kadar iz bırakmış. Kitap; Marcus Antonius’un hayatında Jül Caesar’dan Octavianus’a kadar neredeyse 20 yıllık bir süreci kapsıyor. Bu süreç içerisinde; savaşları, aşkları, gösterişli ve lüks hayatı, (Romalılar; genel olarak Stoacılık öğretileri ile terbiye edilmiş olduğu için tabii Antonius’un bu savurgan ve tutku dolu hayatı oldukça tepki çekmesine neden olmuş) yaşadığı döneme ve coğrafyaya çokta uzak olmayan yunanlı tarihçi Plutarkhos tarafından oldukça yalın ve akıcı bir uslûpla kaleme alınmış. Yazarın kalemi; canlı, hereketli ve oldukça gerçekçi bir üsluba sahip, bu yüzden okuması gerçekten çok güzeldi, meraklıları için verdiği bilgilerde yanında cabası. Paralel hayatları yazarı dışında etkili kılan bir diğer sebep ise birer tarih yazımları olmasından ziyade kitaba konu edilen kişiliklerin psikolojik ve sosyolojik tutumların felsefi ve olaylara verdikleri tepkilerle okurlarına sunması, ki bu okuyucuya analiz için güzel fırsat sunuyor. Benim en sevdiğim noktalardan biriyse; Antonius’un hayatı aracılığıyla Jül Caesar, VII. Kleopatra, Cicero, dede Antonius gibi daha ismini saymadığım bir çok kişinin hayatlarına onun açısından bakıyor olmaktı. Küçük bir örnekle; Antonius’un Caesar’ın cenazesinde olayların akışını değiştirdiği konuşması (kitapta yazar bu konuya çokta yer vermese de) ondan sonra olanları oldukça detaylı yazmıştır. “Böyle bir kişiliğe sahip olan Antonius'un başına gelen en son ve en büyük felaket Kleopatra'ya âşık olmasıydı. Bu aşk onun içinde saklı olan çok sayıda tutkuyu uyandıracak ve delilik noktasına kadar alevlendirecekti. Bu aşk uğruna içinde ne kadar iyi özellik , onu kurtarabilecek ne kaldıysa hepsini bastıracak ve sonunda da tamamen yok edecekti.” Antonius’un; Kleopatra’ya olan aşkında kendi düşüncesine de yer vermiş, bir bakıma onun Antonius’un çöküşünde etkili olduğunu ifade ediyordu belki de öyleydi bilemiyorum, ancak bana kalırsa birinin kendisini kaybetmesini ve çöküşünü tek kişiye indirgeyecek olursak o da Antonius’un kendisi olurdu. Shakespeare’in eseri olan Antonius ve Kleopatra da bu eserden referans alınmış. Sözün özü; “Güzel kelimeler düşünceleri aydınlatan ışıktır.” Kısacası kitap hem okunulası hem de tavsiye edilesidir.

Marcus AntoniusPlutarkhos · Alfa Yayıncılık · 200690 okunma

·

69 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.