sadece kitap: "Âşık Seyranî Şiir Yarışması Birincilik ödüllü şiir 2019": Âşık Seyranî Şiir Yarışması Birincilik ödüllü şiir 2019 ASRA YEMIN OLSUN* Canan Köksal –Vel asr –İnnel insane le fi husr Zamana yemin olsun Ateşe kanat çırpan pervaneye de...

ASRA YEMIN OLSUN* Canan Köksal –Vel asr –İnnel insane le fi husr Zamana yemin olsun Ateşe kanat çırpan pervaneye de Yanmak aydınlanmaktır U’yansın gece gözlerinde Zemheri ayazından nisan yağmurlarına koşan Atlara da söyle... Turnalar Kaf Dağı’na göçende geleceğim Yemin olsun Gökkuşağından topladığım uçarı sesimle Bir gelinciğe anlatıyorum öykülerimi Dağ ile göğün buluştuğu o yerde Türküler söylüyorum, acemi... Başaklar topluyorum bereketli yarınların avuçlarına Öfkesi bilenmiş alaca atlarla geleceğim şafağına Yemin olsun Ne zaman, çocukların oyununu gölgelemez Silahların soğuk demiri Ne zaman kurşunlar yoksulun kalbindeki ışığı hedef almaz Ne zaman Afrika sol yanımı acıtmaz Ne zaman Filistin sürmeli gözleriyle Gülümseyerek uyanır sabaha Gözlerimden dökülen yaşlarla geleceğim Yemin olsun Şimdi saçlarımı yoruyor bu rüzgâr Kalbimin yamaçlarından esip geliyor yüzüme doğru Bekleme... Hasretin pervazında melul ve yaralı Şairler gülümseyerek ölmeli Ve can vermeli hüzün ellerimde Bekleme... Yüküm zor yüküm ağır Ellerim öksüz gözüm sağır Mesafeler yorgun ayaklarım ağır ‘Haydi var git kavmine’ deyince emir Meryem sevinciyle geleceğim kapına Yemin olsun Asırlar giyinse zaman Yaşlansa yorulsa zaman Ben duydum zemheri beşiğinde Baharlara ninniler söylüyordu annem Çocukların kundağı bozkır Teni buğday, gözleri gurbetti o zaman Aynalar... Aynalar... Aynalı odalarda sen Zaman aheste dökülürken kum saatinin belinden Solmayacak baharlar için zemheride açtım ben Can kırıklarını topladım sızılı ürkek kızların Kekik sürdüm bileğine, gülümsedim Başkaldırdım bütün putlara yalana meydan okudum Yaktım çırasını hakikatin kendimi buldum Yıkılmaz burçlarımla geleceğim Yemin olsun Aşk, ateş damlası gibi düşmeden Yüreğimin şahdamarına Hiçtim ben ... Kimseler bilmez Seni ruhuma bedelsiz biçtim ben Silkeleyip tozunu aklımın Düştüğüm yerden başladım yürümeye Acının eşiğini öptüm hamd ederek Sevdim kanayan yanlarımı Yaraya ‘sus!’bastım Gönül gurbetinden de geçtim Huzura ermiş yalnızlıklarla geleceğim Yemin olsun Konuşmak için susuyorum... Susuyorum... Sus... Isınmak için üşüyorum... Üşüyorum... Üşü... Güneş boynunu arza uzattığı zaman geleceğim Yemin olsun Biraz daha öleyim şu ateş selinin içinde Şarkın yaslı bülbülü yine o dikene konsun Hoyratça koparılmış gülün intizarını İçimin sazlığındaki neyzen duysun Kamışını batırıp gözyaşımın mürekkebine Kalbimi baştan başa ikiye bölsün Ay düşsün gözlerinin karasına Son sözümü de susup söyleyeceğim Yemin olsun. İllellezıne amenu ve amilus salihati ve tevasav bil hakkı ve tevasav bis sabr

Kayseri Büyükşehir Belediyesi Kültür YayınlarıKitabı okudu