UZAYIN DİPSİZ KUYUSU: KARA DELİK
Önceki yazımda büyük yıldızlarının sonunun kara delik olduğunu belirtmiştim. Bugün kara delikler hakkın kısaca bilgi vereceğim. Umarım hoşunuza gider.
Bir nötron yıldızının, güneş kütlesinden 3 kattan fazla aşıyorsa; nötron yıldızı kendi kütlesel çekimine karşı koyamaz ve içine doğru hızla (saniyede 69.000km) çökmeye ve büzülmeye devam eder.
Çökme sonucu merkezde oluşan yoğunluğun büyüklüğü inanılmaz boyuta ulaşır. Bu çöküş, hem yıldızın çevreye uyguladığı kütlesel çekim kuvvetini hem de uzay-zaman eğriliğini arttırır.
Yıldız içine doğru büyüdükçe merkezdeki yoğunluğa bağlı olarak yüzeydeki kütle çekim alanı güçlenir. Güçlenen kütle çekim kuvveti sonunda öyle bir kuvvete ulaşır ki ışığın dahi kaçamayacağı bir güce ulaşır. İşte bu durum bir yıldızın kara deliğe dönüşmesi olayını ortaya çıkarır.
Yıldız artık bir kara deliğe dönüşmüştür. Kara delikler, sahip oldukları eşsiz çekim kuvveti sayesinde her şeyi içerisine çeken ama çıkışına izin vermeyen dipsiz kuyu gibidir. Yoğunlaşmanın son noktası olarak da ifade edilirler.
Mesela Dünya’nın bir kara deliğe dönüşebilmesi için tüm kütlesinin 1cm²’den daha az bir alana sığması gerekir. Bu da eşsiz bir yoğunluk ve çekim kuvveti anlamına gelmektedir.
Kara delikler üzerinde öyle bir sınır vardır ki, bu sınıra gelen evrendeki her madde hızı ve çekim kuvveti ne olursa olsun kara deliğin çekim kuvvetine yenilir ve kara deliğe girerek yok olur. Hiçbir hız ve çekim kuvvetinin kurtulmaya yeterli olmadığı bu sınıra olay ufku adı verilir.
Olay ufkundan itibaren kara deliğin içerisine girildiğinde her şey son bulur. Yani zaman ve madde yok olur. Bu olaya kara delik tekilliği adı verilir. Tekilliği nedeniyle kara deliklerin üç boyutlu olmadıkları ve sıfır hacimli oldukları kabul edilir.
*Kara delikler, ışığın dahi kaçamaması nedeniyle doğrudan gözlemlenemezler.
meyusokur.com/2019/03/04/uzay...
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.