Şermin Yaşar'ın bu son kitabını okurken bir kere daha neden bu kadar başarılı ve bu kadar sevilen bir yazar olduğunu anladım. O kadar sıcak, o kadar içten, o kadar tanıdık o kadar bizden ki, sanki beni, hadi bilemedin kapı komşumuzu anlatıyor sanki elti kavgası vardı ya hani diyen akrabamizdan bahsediyor. Dilinin sadeliği, içtenliği ise hem okumayı hem de içselleştirmeyi öyle kolaylaştırıyor ki, sanki kitap elinizde akıp gitmiş. Bir o kadar tanıdık ama bir o kadar da farklı hikayesine gelirsek, yazar yine bizleri bize anlatmış. Muhteşem gözlem kabiliyeti, insanın içini gören gösteren yeteneği ile bir bir dökmüş bizleri önümüze. Aile dediğimiz, evlilik dediğimiz kurumların nasil da boş bir kavram olduğunu, yanyana bir hayat geçirdiğin insanların aslında nasıl da birer yabancı olabildiğini göstermiş bizlere. Öylesine kapanmışız ki içimize, saklamışız ki kendimizi bırakın en yakinimizdakini kendimize bile sormamisiz nasiliz diye... Kitap boyunca beni en etkileyen yerlerden biri de, karakterler kendilerini anlatırken çok hak veriyorsun mesela ona sonra suçlanan karakter de kendini anlatıyor ona da hak veriyorsun bu kez, eee hangisi haklı ... Sanırım herkes kendince kendi bakış açısıyla herkes haklı... Bir de daha evvel okumuştum 'bir annenin veremediğini dünya alem gelsin veremezmis'... Ama nasıl da Ethem gerçeği öğrenince bütün boşluklar doldu, neden bütün bilinmezlikleri, anlamsızlıklari anlam buldu. Cevabı buldu çünkü, cevap acıtsa da, kırsa da belirsizlik den iyidir. Sonuç olarak kendi kısacık olsa da, hissettirdiklerini anlatmanin çok uzun olduğu okunasi, sevilesi, zaman geçtikçe tekrarlanasi bir kitap... Sevgiyle okuyunuz okutturunuz efendim... Belki bizler de sevgiyi ifade etmeyi gecikmeden öğrenebiliriz belki kimbilir...

Söyleme BilmesinlerŞermin Yaşar · Doğan Kitap · 20234,880 okunma

·

115 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ayşe Özalp