Ah ah o günler... Lise yıllarımın başında başlayan o dizi, o dönem tüm ülkeyi etkisi altına aldığı gibi bizim evi de almıştı. Deli, dolu yıllarım. Fenerbahçe fanatikliğimin nirvana olduğu zamanlar - gerçi şimdi de öyle ama - bu diziyle çakışan maçlar. Annemle az kavga etmedik. Ben maç, o dizi. Maalesef kalbini de kırdım annemin. Yapmasaydım keşke. Her neyse işte. Benim hayatımda öylece yer edindi işte. El mahkum, karsindaki kutuda o var. Gözler kayıyor vesselam. Ali Rıza Bey, o vakur duruşu ile, efendi, düzgün tavırlarıyla aklımdan çıkmadı ki hiç. Kendisine benzeyen oğlu, Ferhunde denilen şeytanın insanda vücut bulmuş hali gelene kadar tabi... O uçarı iki kız kardeş: Leyla ile Necla. Babası gibi, ağırbaşlı, durgun, yaşından olgun Fikret. Minik kızları Ayşe... Ve hep kızlarının tarafında olan, zamanla şirazesi kayan anne Hayriye. En çok aklımda kalan ise, dizinin finalinde sanırım yengeç burcu olmanın dezavantajı: için için çaktırmadan bizimkiler ekrana kitlenmişken ağlayışım... İşte, dizi ve sağdan soldan duyduklarım ile konusuna zaten vakıf olduğum -tıpkı Çalıkuşu gibi- bu kitabı okumak şimdiye nasip oldu. Evlatları için çalışan, namuslu, yıllarca memurluk yapmış, işini şerefiyle yapan, helalinden kazanan bir adam olarak Ali Rıza Bey'in ailesine dair akıbeti, çalıştığı yerdeki uçarı gencin söylemleri ile zaten ortaya konmuştur zaten. Ki konu ondan bağımsız olmasına rağmen. Yaprak dökümü... Anason şarkısı geldi aklıma. Her geçen yıl, birer birer masadan eksiliyor dostlar. Bu ailenin geleceği de bu şarkının sözlerinde gizli maalesef. Dönemin aile yapısını, bozulan ahlaki yapısını, kız çocuk yetiştirmenin ve de muvazenesinin ne kadar da ehemmiyetli olduğunu o kadar güzel şekilde yansıtmış ki eser. Her sayfada Ali Rıza Bey'in içine düştüğü durum içimizi yakan kor misali bizi de yakmakta. Ne kadar namuslu olursan ol, evinde ipin ucu kaçmışsa tren raydan çıkmıştır bir kere. Kitabı okurken o kadar suçlu var ki? Acaba en suçlu kim peki diye düşünüyor insan. Size göre kim peki ? Her şey namus, onur diyerek işini bırakan Ali Rıza Bey mi ? Evli bir kadına gönlünü kaptırıp aile fertlerinin her birinin gözünün kötü yönde açılmasına eve getirdiği gelinle vesile olan Şevket'in mi ? Bu cendereden kaçıp gitmekte çareyi bulup evli ve üç çocuklu bir adama ailesini geride bırakarak giden Fikret'in mi? Erkeklerle günlerini gün eden Leyla ile Necla'nın mi? Her şeyi bilip hiçbir şey bilmez gibi davranan, kocasına her dem baskı kuran, kızlarından taraf olan Hayriye hanımın mi ? Bu hikayede yanan maalesef Ali Rıza Bey oldu. Evin direği yıkıldı. Dramatik bir eser.

Yaprak DökümüReşat Nuri Güntekin · İnkılâp Kitabevi · 201628,5bin okunma

·

86 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sercan Yıldız