Yüksek Lisans dersindeyken hocamın önerisiyle alıp okuduğum ve çok beğendiğim bir eserdi Onlar da İnsandı... Kitap yazarın hayatından derin izler barındırıyor. Gerek kitaplardaki mekânlar gerekse yaşanan olaylar Cengiz Dağcı'nın yaşamının bir parçası niteliğinde. Yazar her bir kareyi öylesine can alıcı, realist tasvirlerle sunmuş ki eseri lezzetli kılan da belki de bu tasvirlerin gerçekçi oluşuydu. Uçurum sahnesi, Sabri'nin vuruluş anı, Enver'in oğlunun ölümü, Remzi'nin uçurumdan düşüp suyun derinliğinde kaybolması ve cesedinin bulunması, Ayşe'nin başına gelen talihsizlik ve Enver'in vatanı, toprakları uğruna ölümü göze alışı... Bu sahneleri çok güzel betimlemiş yazar. Satırları okurken adeta içim acıdı. Bazen Bekir'in yerinde olsaydım nasil davranırdım İvan'a ve Kala Mala'ya sorgulamaları yaptım kendimce. Yer yer kızdım tabi ona, İvan'ın yaptıkları karşısında öylece durması bir şey yapmamasına. Belki de yapamamasına... İvan Bekir'in insanlığını, saflığını, iyi niyetini kullanan köy halkını vatansız, topraksız bırakan biri. Zaten köyün başına gelen tüm musibetlerin kaynağı esasında İvandır. Romanda iki temel sorun söz konusu. Birisi kolhoz diğeri sürgün. Kolhoz, Tatar halkının yararı için planlanan bir sistem değildir. Aksine bu sistem Kırım halkına bir hayli zarara sokup topraklarına hatta hayvanlarına el konulmasını ön gören bir sistemdir. Bu sisteme tepkisini gösteren Çilingir'in cümlesi çarpıcıdır: "Toprak bizim değil ulusundur; toprak elden gitti, can gitti, can gitti. Anlat onlara!" Toprak sevgisi eserdeki her kahramanın ruhuna nakış nakış işlenmiş ve yazar bu sevgiyi ve bir çok duyguyu okura çok güzel bir şekilde aktarmıştır. Romanı okuyan her birey Türkler'in yaşadığı zulmü, acıyı derinden hissedecektir... Okuyun, okutturun...

Onlar da İnsandıCengiz Dağcı · Ötüken Neşriyat · 20222,869 okunma

·

371 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Dilek çlkgl