Her şey gitsin tersine,
Tersi binsin üstüne.
Bu şehrin bir âleminde,
Düz gitse devrilir taşlar.
Her şey gitmesin düzüne,
Düzü gider tersine.
Yanlış insana bulaşırsan,
Keyfin gider betere.
Al gitsin şu rüzgârı sefilce,
Yağmura kalma yanarsın.
Salmışsın her şeyi tersine,
Tersi düşmüş derdine.
Herkes gidiyor tersine,
Biz gidersek düzüne,
Nasıl yol alırız?
Her şey kaçmış kendi keyfine.
Aklımda bir bilmece,
Buna böyle yaşarım.
Sese, soluğa karışmış,
İçinde yanarım.
Herkes yanıp tutuşmasını biliyor,
Kendini derbeder ediyor.
Yak kandilleri o zaman,
Bir şerefle tutuşurken.
Her şey gidiyor tersine,
Darmadağın olmuş bir düzine.
Gözler kocaman yaş dolmuş,
Gülmek kimin nesine...
Dünya gider tersine,
Bulutlar dökülür demine.
Akıl ekmekle yenilmiş bir kere,
Bende tükendim içinde.
Veryansın ağlasın herkes,
Hiç umrumda değil.
Aklımdaki delice şarkılar,
Artık kimsenin değil.
Veryansın tersine hemde çok tersine,
Âlem uyuyakalmış nedenine.
Böyle hiç bir zaman olmaz ki,
Delirmişliğin ötesine.
Veryansın cimcime deliriyorum bak,
Kafası güzel sokaklarda cimriliğine.
Ver yorgunluğu üstüne,
Daha ne olacak şu yerde?
Derdi yandırıyor bunu hele bir söylese,
Zaman düşüyor bağrına hele bir dirilse.
Her şey gidiyor tersine, tersinin de tersine,
Bir sükut buyursa kendine gelecekti.
Herkes gitsin tersine, tersi de onun tersine,
Aklı karışmış bir yerine,
Ne yapsa ne etse olmaz kendine,
Hadi gel sende bari tersine.
AYKUT BARIŞ ÇELİK