Fyodor Dostoyevski "Ne kadar da aptalım! On kişiye yetecek aptallık var bende!"
"Başımı ipe kendim uzattım, üstelik ilmeği de ben yaptım."
Muhalif bir gruba dahil olduğu için idama çarptırılan, daha sonra bu ceza sürgüne çevrilerek Sibirya'ya sürülen yazarımız, kitaplarını sürgünden önce ve sürgünden sonra diye ayırır. Öteki kitabı ise yazarın sürgünden önceki kitaplarından biri olmakla birlikte Dostoyevski'nin ikinci kitabıdır.
Öteki; çekingen, zayıf karakterli baş karakterimiz Golyadkin'in bir gün iş yerine gittiğinde karşısında kendisinin tıpkısının aynısıyla karşılaşınca yapacaklarını anlatır.
Ana karakterimizin 9.dereceden bir memur olduğunu üstüne çok fazla basarak bize sınıf farklılığının fazla olduğundan bahseden yazarımız, aynı zamanda birey ile devlet ilişkisini de ele almıştır.
İlber Ortaylı Dostoyevski hakkında hep 'çok iyi insan psikolojisini analiz eder, anlatır' derdi. Gerçekten bunun büyük bir örneği 'Öteki' kitabı.
Çok güzel bir kitaptı. Aralara -bu şekilde- alt yazı çekmeseler daha akıcı bir şekilde okunabilirdi. İlk başlarda ne olduğunu anlamadım pek fazla. Belki de baş karakterimizin bu kadar zayıf karakterli olmasını sindiremememden dolayıdır. Çok sinirlendim ötekinin yaptıklarına. Kendimi sanki Bay Golyadkin gibi zannedip kitabın ağlarına yapıştım. Akıcı, keyif verici (bazen tedirgin eden) bir kitaptı. Tavsiye ederim. Keyifli okumalar!
Yazarlıkta ün sağladıktan sonra 1846 yılında Gogol esintileri bulunan kitabı Öteki (Dvoynik) yayımlandı. Yazar bu romanda, kendini ortadan kaldırmaya çalışan benzeriyle sürekli çatışma hâlinde bulunan bir memurun hikâyesini anlattı. Bu romanda ele aldığı çift kişilik temasını daha sonra bazı romanlarında kullansa da roman, Belinsky dahil hiçbir eleştirmence beğenilmedi. Eleştirmenler romanı sıkıcı buldu ve alay etti (kaynak:wikipedia)
