Gönderi
Şaşaalı Bir Senaryo
Okumayanın bile en az bir kez duyduğu veya filmini izlediği, hafızamızda yeri olan bir isim "Muhteşem Gatsby" ya da "The Great Gatsby"...
Öncelikle yazarın yaşadığı döneme biraz değinmek istiyorum ki, kitabı henüz okumayanlar için, kitap daha anlaşılır olsun. Francis Scott Fitzgerald, "Kayıp Kuşak (lost generation)" olarak adlandırılan bir dönemin, en önemli eserlerini veren yazarlarından biridir. Hatta bu kitabının, dönemi çok güzel bir şekilde yansıttığını söylersek yanlış olmaz. Bu Kayıp Kuşak, savaştan dönmüş ve savaş esnasında ve sonrasında her şeyini, en başta umudunu kaybetmiş bir nesli kapsamakta aslında. Savaş sırasında kaybettiklerinin üstüne, travma sonrası stres bozukluğu da diyebileceğimiz (hepsinde olmasa da) bir buhrana sürüklenen, hevesi, hazzı, yaşama karşı bir tutkusu kalmamış bir nesilden bahsediyoruz. Bu nesil, ellerinde her şeyin kayıp gideceği düşüncesiyle ve yeniden bir yapılanma sürecine girmiş ahlak/etik düşünceleri arasında, bir şekilde yaşama tutunmak için eğlence, eğlence ve daha fazla eğlence içinde bir hayat sürmüştür. Fakat mutsuz insanların hep daha fazla güldüğü gerçeği gibi, dışarıdan bakıldığında bu şaşaalı hayatları aslında birer perde, gülüşleri birer maskedir. Bu eğlencelerle avunmaya çalışanlar aslında gerçekten de kayıp ruhlar, mutsuz insanlardır.
Bu bilgileri cebinizde tutarak okursanız, eminim kitabın arka fonunda, yani ana karakterlerin çevresinde gerçekleşen tüm o olaylar gözünüze çok daha anlamlı gelecektir.
-- SPOILER ALERT --
Gelgelelim kitap hakkında biraz ipuçları veren kendi damak zevkimi ifade etmeye... Kitabın ilk başlarda beni çok zorladığını ifade etmem gerek öncelikle. Kendimi bir roman okumaya, biraz da arka kapağa aldatanarak nedense "Dorian Gray'in Portresi" benzeri üslupta bir okumaya hazırlamıştım ki, bu ters köşe beni oldukça zorladı. Sanki şiirsel veya teatral bir metni romana dönüştürmüşler gibi hissettim ki sonrasında filminin yapılmış ve oldukça başarılı olmuş olması da bu görüşümü destekler nitelikte.
Zamanlar arasındaki kopukluklar, aslında üzerine çok değinilmeyen yan karakter, figüranlara fazlaca yer verilip bunların detaylandırılmış olması, aklımda tutmaya çalıştığım ilk aşamalarda beni en çok zorlayan etmenlerdi. Tabii ki hızlı zaman kaymalarının bunda payı büyük.
Fakat roman ilerledikçe, en sevdiğim üslup tarzlarından biri olan, satır aralarından yazarın sesini, alt mesajını ilettiği bir yazın diliyle karşılaşmak beni fazlasıyla memnun etti.
Sanırım bu kitaptan benim alacağım "Mutlu gününüzde herkesin yanınızda olacağı, ama gerçek dostun asıl en kötü zamanlarınızda, herkes size yüz çevirmişken bile yanınızda kalacağı" mesajı olabilir.
Üzerine çok söylenecek bir şey yok, daha fazla ipucu vermem istemem. Okumalı mısınız, bence kesinlikle evet. Fakat ilk sayfalarda sıkılırsanız, ara verip tekrar elinize alın, bir solukta okunması için fazla hızlı bir anlatım.
Kitaplarla kalın,
İyi okumalar dilerim.
·
37 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.