Buzdan Kılıçlar/ Latife Tekin Esasında bilip tanıdığım daha önce okuduğum bir yazar değil Latife Tekin. Elimde bir kitap var; Notre Dame'ın Kamburu. Kitabın sonuna gelmişim ama bitirmek istemiyorum, tam bitireceğim zaman bir şeyi bahane ediyor bırakıyorum aslında aklım orada ama sanki çok sevdiğim bir yiyeceği bir şeyi yersem biter diye bitirmek istemiyor araya kitaplar alıyorum. Buzdan Kılıçları da böylelikle okumak istedim. Dediğim gibi kitabı da yazarı da bilmem, geçenlerde edebiyat öğretmenimiz övgüyle bahsetti, merak ettim, ismini ve bir kaç kitabını not aldım, yine dün gece bir yerde bu isimle karşılaşınca okuyayım dedim. Bunları yazarken yoruldum, niye yazdıysam :) Kitap öyle akıp giden, beni içine alan, saran, beğeni uyandıran bir kitap olmadı, gelişi güzel bir kurgu bir hikâye, altında derin manalar varsa bilmiyorum. Üç kardeş ve bir dostun eski şirketlerini yeniden canlandırma gayretini anlatıyor, ha bir de ben Volvo'yu millenium serisinde Ejderha dövmeli kız kitabında bu kadar sık görmedim. Okumaktan sıkıldım. Ama alıntılar güzeldi. Parasızlar her istasyonda donarlar. /Syf.9 "insan hayatının sıfırın altına düştüğü yer var, sıfırın üs tüne çıktığı yer var,"/Syf.18 "Sevgi bende kendini kaybetti"/Syf.22 "Ömer Hayyam, İmam Gazali, Hasan Sabbah on iki önemli adam aynı mektepte okumuşlar ama biri şarapçı olmuş, öteki şeytani, kendini afyona vurmuş, aynı evde büyüdünüz fakat karakter yapınızda bir benzeşme olacak diye bir şey umman hayatın akışına ters gelen bir durumdur ... " /Syf.32 İnsanların hayvanlaştığı, hayvanların insanlaştığı, canavarane dünyada, tespitine göre, pederşahi yöntemlerle parayı bulmak mazi olmuştu./Syf.47 Düşünen bir şahsın, tabiatın bu acı kamplosuna bakarken net bir şekilde moral çöküntüsüne yuvarlanması kaçınılmazdı./Syf.53 yalnızlık öylesine insafsızca yüklendi ki, direnci kırıldı. Korkunç bir sığınma ihtiyacıyla evden fırlayıp, annesinin mezarına doğru koşmaya başladı. /Syf.54 Zalimliğin kitabından, her gün sayfalarına yeni sayfalar eklenen kara kitaba geçildi.../Syf.75 karmaşık duygulara esir düşüp bir kez daha şiir yazdı. "Benlik cephemizi kışa doğru gizlem sarıyor!" Kaleme aldığı bir şeyde ilk kez mananın ötesine geçtiğini söyleyerek./Syf.86 Kaleminizden dökülen kelimelerin duygularını yaşıyorum./Syf.87 Hayat, inanç, sessizlik ve çalışmayla gelişir./Syf.90 Bir insan basit bir şey değildi. Dışarıdan petek gibi düzlenmiş görülüyorlardı ama içinde patlamaya hazır fırtınalar gizleniyordu./Syf.91 Kendisini çöküntüde gören kimsenin dünyaya karşı öfkesini dile getirdiği saatler olacaktır./Syf.92 İnsanın kendine dahi uzak olduğu bir an oluyor./Syf.95 Yoksulların dünyasının dışarıya açılan camı yoktur/Syf.99 Yoksulların yıllardır dünyaya karşı kalkan olarak kullandıkları serap başkalarının hayatıdır./Syf.108 Sempati, kalbin aşktan sonra gelen en muazzam duygusudur./Syf.112 Tavsiye eder miyim ? Okunsa da olur okunmasa da. Öyle bir kitap.

Buzdan KılıçlarLatife Tekin · İletişim Yayınevi · 2013231 okunma

·

38 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Fethi