Fyodor Mihayloviç Dostoyevski'nin bugüne kadar okuduğum en değişik eseri. Diğer tüm eserlerini okuduğumda karakterlerden biri hep Dostoyevski olmuştur hâyalimde. Bu sefer, eser Dostoyevski kalitesi koksa da içerik bakımından alışılmışın dışına çıkmış yazar, ta ki sonlara yaklaşıncaya kadar. "Ölüler Evinden Anılar" eseri de konu bakımından farklı ama eserin baş karakteri Dostoyevski diyorsunuz yazarın hayatını ve eserini okuyunca. Kitabın yarısını belki de daha fazlasını da uyuklayarak okuduğumu ama geri kalanında merakımdan uyumamak için içtiğim acı kahveleri de saklamayacağım. Demek istediğim başlayanlar yarıda bırakmasın kitabı. Eser bu sefer trenden şehre inen bir kahramanla başlamıyor. Eserin genel konusu tarihi ve dönemin siyasi anlayışı. O dönemdeki ayaklanmalar, örgütlenmeler ve inanç üzerine. Dönemin Rusya siyasi durumunu o kadar güzel ve ayrıntılı anlatmış ki sanki orada yaşayıp tarihe tanık olmuş gibi hissettim.İnançlılar ve ateistlerin birbirini eleştirisi. Hatta yazar eserinde İvan Turgenyev'i ateistlikle "Karmazinov" karakteri üzerinden eleştirmiştir. Eserde aşk da var elbette ama önceki eserleri gibi ayrıntılı işlenmemiş. Tarih ve siyaset dışında karakterler de çok farklı ruh hallerinde işlenmiş. •Nicolay Vsevolodoviç Stavrogin. Eserin baş kahramanı. Kendi vicdan azabını hiçbir haklı neden sunmadan olduğu gibi en çirkin haliyle anlatan daha güzel bir karakter okumamıştım hiç. Gördüğü, "Cinler" ya da "ecinniler" değil, kahramanın içini kemiren, vicdan azabının beynine, ruhuna oynadığı oyunlarla, hayallerdir aslında. O kısmı defalarca okumak istiyorum. Bunu kitabın sonundaki ekte Stavrogin'in Psikopos Tihon'a itiriraflarında okudum. Yazarın kitapları dergilerde bölüm bölüm yayınlanırdı önceleri. Ve bu bölümün konusunun uygun kaçmayacağı düşüncesiyle dergi editörü tarafından yayınlanmamıştır. Konunun hassasiyeti dolayısıyla haklı olabilir ama eserin en can alıcı yeri de şüphesiz o kısım.Yazar ölmeden önce eseri kitap halinde görse de bu bölümün eklenmiş halini görememiştir. •Pyotor Stepanoviç Verhovenski.Herkesle güzel geçinip, her bireyi ayrı ayrı etkileyen, kendini sevdiren sinsi bir düşman. Sinsi tehlikeli oluşunun sebebi içlerinden olan bir düşman olması. •Stepan Trofimoviç Verhovenski. Pyotr'un entelektüel babası. Tanrıtanımaz olmasına rağmen aynı zamanda ateizm akımını eleştiren karışık bir karakter. • Aleksey Niliç Kirilov. "Korku duymadan ölmek". Bu felsefi anlayışla intihar eden bir karakter. Merak uyandırıcı bir o kadar da sakin bir karakter. • İvan Şatov. Nasıl üzüldüm sana anlatamam. Kendisini terkedip giden eşi yıllar sonra başka birinden hamile olarak dönse de her şeye rağmen ona çok aşık bir karakter. Haksız yere öldürülen bir üniversite öğrencisi. Ve daha bir sürü karakter... Ağır ağır işlenen ama sonlara doğru çok beğenerek bitirdiğim bir Dostoyevski eseri daha. Siyasi ve tarihi dışında diğer konulara çok değinerek eserin büyüsünü bozmak istemedim. Okumaya başlarken yanıbaşınızdan kahveniz eksik olmasın sevgili okurlar. Keyifli, sağlıklı okumalar...

EcinnilerFyodor Dostoyevski · Türkiye Kültür İş Bankası Yayınları · 20195.5k okunma

·

110 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Münevver Algül