Sosyolojik Süreci
İki yüzlülük inanılır gibi değil. Toplumumuz sigarayla karşılaştırıldığı zaman çok küçük bir sorun olduğu halde eroine karşı çıkar. Oysa bir zamanlar dünya nüfusunun yüzde altmışı sigara içiyordu veya hâlâ içiyor ve çoğu paralarının büyük bir kısmını sigaraya harcıyor, her yıl on binlerce kişi sigara yüzünden yaşamını yitiriyor. Batı toplumunda ölüme yol açan en büyük etken sigara. Peki, bundan en çok kimin kazancı var? Sevgili Maliye Bakanlığımızın. Sigara içenlerin felaketi üzerinden yılda trilyonlar kazanıyor, tütün endüstrisiyse reklam için yılda milyarlar harcıyor.
Sigara firmalarının paketlerin üzerine uyarı yazısı bakmaları ve devletin kanser tehlikesi, kötü ağız kokusu ve kesilmiş bacaklar hakkındaki programlar gibi kampanyalar için biraz para ayırması ne kadar akıllıcadır. Böylece vicdanlarını rahatlatıp: “Biz sizi tehlikeye karşı uyardık. Bu sizin seçiminizdi.” diyebilirler. Tiryakilerin seçim şansı eroinmanlarınkinden fazla değildir. Tiryaki olmaya karar vermezler; sinsi bir tuzağa düşürülürler. Gerçekten seçim şansı olsaydı yarın her an bırakabilecekleri düşüncesiyle başlayan geçlerden başka kimse sigara içmezdi.
Olaya neden iki ayrı açıdan bakılıyor? Eroinmanlar yasalar karşısında suçlu görüldükleri halde neden bağımlı olduklarını kaydettirip bağımlılıklarından kurtulmak için bedava olarak eroin alabiliyor ve gerekli tıbbi tedaviyi görebiliyorlar? Sırf şaka olsun diye kendinizi sigara tiryakisi olarak kaydettirmeye çalışın. Size maliyet fiyatına bile sigara vermezler. Değerinin üç katı fazlasını vermeniz gerekir ve ne zaman devletin kasası boşalsa Maliye Bakanlığı tütün vergisini artırır. Sanki sigara içenlerin yeterince sorunu yokmuş gibi!
Sayfa 150 - Allen CarrKitabı okudu
·
19 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.