Gönderi
#Okudum
#KitapYorum
#Sükûnet
#KateMaxwell
#SoysalYayınGrubu
#Roman
#460Sayfa
Merhaba arkadaşlar,
Bugün sizlere Soysal Yayınevi'nden çıkan çevirisi Gizem Büyükbaş'a ait, Kate Maxwell'in yazmış olduğu "SÜKÛNET" isimli romanı tanıtmaya çalışacağım.
Bu bir aile romanı. Sıradışı, farklı, etkileyici, sürükleyici ve düşündürücü. Neden farklı?.. Çünkü okunan ülkeye göre değişkenlik gösteriyor. Bazıları için olağan, sıradan, tasvip edilen bir görüntü oluştursa da; din, örf adet ve geleneği farklı milletler olaylara esnek, kabul edilebilirlik ölçülerde doğal bakmıyor. Zira evlilik dışı, bir sperm bankası aracılığı ile bekâr bir annenin anne olma isteği var. Tabi üzerinde çokça konuşulabilecek bir durum. Bazı uzmanların karşı çıktığı, tasvip etmediği, sıcak bakmadığı bir olgu. Birkaç nesil sonra, sperm bankasından alınan numunenin, kadının yakın bir akrabasına ait olup olmadığına dair ufakta olsa bir ihtimal var. Sanırım herkes farklı düşünür. Küçük bir araştırmaya göre donörlerin yarısından çoğu Danimarkalı erkekler. Bu da artı bilgi olsun. Yabancı romanlar çoğu zaman yakın ve güzel olmakla birlikte bir o kadar uzak ve yabancı. Belki hisler, istekler, bakış açıları bir yerde tutsa da; yetiştirilme, toplum, aile, mensubu olduğun din ve uyruk bir makasın en geniş açıyla açılımı kadar geniş. Hani belgeseller vardır ülkeleri tanıtan, çoğumuz ilgi ve merakla izleriz. Bazen de olamaz nasıl olur!? Nasıl bir gelenek? Böylesi de mi var? deriz ya!.. İşte roman türünde de yaşanan kural, davranış, insan ilişkileri, tarzları bizden fersah fersah başka. Onlara doğal bize anormal. Her kitap gerçekten ayrı bir dünya. Bu yüzden benimsemek için, sarılıp sahip çıkmak için ortak değerlerin bütünlüğü gerekiyor. Bu yüzden korumaya ihtiyaç duyuyoruz belki de...
Ben keyifle, ilgiyle okudum. Bilinmeyen bir dünyanın kapısını aralayan dolu dolu, samimi, sıcak, duygulu, iç ısıtan, bazen hüzünlendiren, bazen neşelendiren, ailenin önemini değişik açılardan gösteren güzel bir roman "SÜKÛNET". 65 bölümle sonlanan kitap iki zamanda ilerliyor. Biri çalışma, iş ve arkadaşlarıyla, ailesiyle gerçekleşen olayları kapsarken, diğeri Stevie'nin bebek yapma sürecindeki olayları anlatıyor. Dili geçmiş ve şimdiki zamanların bir karması diyebiliriz. Bu yüzden okur hiç sıkılmıyor. En azından ben öyleydim. Yalnız, ebeveyn olmadan sadece anneye ait bir bebek yapma projesi, galiba evlenecek aday yokluğunda bile annelik hakkının kadına verilen o kutsal duyguyu tatma isteğine sunulan engelsiz bir seçenek. Sorumluluğun, bakımın, öz verinin, hesapsız kitapsız tek makama yükselişi. Bebek açısından gelecekte hangi sorular ve sorunlar çıkar, bu da göze alınan riskler listesinde. Büyük mücadele, güç ve sonsuz sevgi gerekiyor.
Konuya gelirsek;
Stevie New York'ta geçirdiği beş yılın ardından hayatının en büyük kararını alır. Başarılı ve kariyerli şahane bir hayatı vardır. En çok istediği şey bebek sahibi olmaktır. Otuz sekiz yaşında olduğu ve İngilterede'deki ailesinden uzakta, Manhattan'da bekâr olarak yaşadığından bu isteği imkânsız gibidir. İsteği anne olmaktır bir an önce. Londra'ya döner. Oğlu Ash'ı doğurduğunda anneliği pek benimseyemez, hatta arkadaşı Olivia'ya verme fikri bile gelir aklına. Uzun süre kendisiyle, hisleriyle savaşır. Beklentileri ve eski hayatı arasında bocalar. Çocuk sahibi olmanın bir hata olup olmadığını, sorumluluğundan kaçmayı nasıl becerebileceğini merak eder. Gerçekler, gelecek ve geçmişiyle yüzleştiği büyük sürprizle, öğrendikleri, aile ve aşk hakkında inandığı her şey büyük oranda değişir. Bundan sonra hayat onu nereye sürükler? Hepsi "SÜKÛNET" tte...
Ne demişler: Gerçekten hissedene kadar öyleymiş gibi yap.
Saçlarımı kulağımın arkasına sıkıştırmış ve bana doğru eğilmişti. Gözleri arduvaz rengiydi ve dudaklarının tadı kuş üzümü ve bir şeyin başlangıcı gibiydi. (Say. 134)
Bu anıyı hafızamdan sileceğim, bir güzel sandığa kaldırıp kapağını kapatacağım. (Say. 89)
"Bebeğin kafasını koklamak istediler ve sonra hepsi, onu şişeleyebilmiş olmayı dilediğini söyledi... Kokusunu, yani." (Say. 52)
·
46 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.