Okurken çok eğlendim. Sebebi muhteşem bir kitap olması falan asla değil, o kadar kötüydü ki her sayfada dalga geçip eğlenebileceğim bir şeyler buldum. Beyza Aksoy'un açık yaralar ve dikiş izleri kitabını okumuştum ilk. Gayet güzeldi, 8/10 gibi bir puan vermiştim hatta. Bu kitabını da baya duymuştum ve merak ediyordum, kadıköyde bir sahafta denk gelip aldım. Hiç önyarım yoktu, konusunu tam bilmiyordum bile. Başları fena değildi, beğeneceğimi düşünmüştüm. Ana karakterimizin adı Nil. Yıllardır pamir adlı bir çocuktan hoşlanıyor, platonik. Ilk sayfalarda Nil'in platonik aşkını okumak güzeldi, ama sonra işler çok saçmalaşıyor. Kitaptan birden soğumamın nedenlerinden biri de sayfa 77'deki olaylar. Doğum günü partisine mi ne gidecekler bir klübe, Nil'in arkadaşı Nehir de Nil'i partiye hazırlıyor. Normal boylarda bir elbise giydiği için söylenip duruyor başta, sonra Nehir, Nil'e makyaj yapmak istiyor, Nil'in gözünde ise makyajı sadece fahişeler yapabilir. Makyaj yaparsa diğer kızlardan bir farkı kalmaz. Bordo ruj sürdü diye kızın midesi ağzına geliyor. Bi de normal bir şekilde de yazılmamış, bildiğiniz makyaj yapan tüm kızlar fahişe sanki. Kitap boyunca hemcinslerini sürekli aşağıladı. Okurken sinir krizlerine girdim. Nil sürekli farklı olma peşinde bu arada, partide içki kokusundan midesi bulanıyor, evet, olabilir ama dediğim gibi, yazılmaması gereken bir şekilde yazılmış diye düşünüyorum. "Asla ağzıma alkol alıp sarhoş olan kızlardan olmayacaktım." Diye bir cümle kuruyor karakterimiz. Şimdi en eğlenceli şey geliyor, siyah takıntısı! Siyahtan soğudum. Bir kısım bırakıyorum buraya. Kız odasından bahsediyor; "duvarlar boyunca mat siyah duvar kağıdıyla döşenmişti, bir duvar boylu boyunca işlemeli bir siyahtı ama. Büyük giysi dolabım, komodinim, kenardaki çekmeceliğim, çalışma masam ve oda boş kalmasın diye kenara yerleştirdiğim aynalı masam da siyah ahşaptı. Dolabımın içi, siyah ayakkabılarım ve siyah kıyafetlerden oluşuyordu. Bilekliklerim, takmadığım yüzüklerim ve kolyelerim bile siyahtı. Nevresim takımlarım, odamdaki küçük banyo halım, parkeler..." ANLADIK. SIYAH. HER ŞEYIN SIYAH, ANLADIK. Bundan hemen sonraki sayfada da beyazın ne kadar zayıf ve kötü bir renk, siyahınsa ne kadar güçlü ve müthiş bir renk olduğundan bahsediyor. Siyah sevdiği için çok güçlü bir kızmış Nil! Her şeyi siyah olsun istemiş 7. Sınıftan beri, gururlu gururlu anlatıyor. Harikaymışsın ya. "Nil çok farklı tamam mı? Nil farklı!!!" Yazar sürekli bunu dile getirmeye çalışıyor sanki. Kitap boyunca ergen ergen kavgalar, Nil'in koku takıntısı (tarçınlı salepten soğudum.) yazım ve mantık hataları.. çok kötüydü ya. Ve Pamir, yani ana erkek karakterimizden hiç hoşlanmıyorum, bok gibi karakter. Kaba, çok kaba. Klasik watty bad boyu. Sonraki kitapları okumayı düşünmüyorum, sonra düzeliyor olabilir ama vakit kaybetmek istediğim bir seri değil kesinlikle. Yarım bıraktım zaten kitabı. Klasik bir wattpad kitabıydı. Kendini okutuyor ve dili fena degil, o yuzden 2,5 puan veriyorum.

Siyah Kuğu 1Beyza Aksoy · Epsilon Yayınları · 20214,230 okunma

·

1 artı 1'leme

·

103 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

aki