İçiyorum her akşam
Bazen yarı aç, bazen yarı tok
Masamda kırılmış üç bardak
Bir yanımda ayna, bir yanımda tarak
Saçlarımı tersine taramışım
Kimsenin haberi yok
Yıkanmayı bekleyen tabaklarım var
Silinecek günlerim
Bir de sessiz hülyalar..
Yıkılmamalı insan, toplayanı yok!
Yorgun savaşçı, tükenmiş davadaşım
Yol arkadaşım
Gardaşım
Dayan biraz daha
Ne yaşamaya,
Ne de ölmeye mecal yok
Bazen anlamaz insan
Kalabalıklar yalnızlıktır
Yalnızlık bir ben, bir de bardaklar
Arkamda duvar, yanımda tabaklar
Yıkanacak düşlerim var
Yaşanmamış hatıralar
Bir de yaşanacak mezar
Biliyorum, kimse anlamadı seni
Kelimeler doldurmadı kadehleri
İçiyorsun her akşam
Bırakmadı bardaklar
Dayan, dayan biraz daha
Biliyorsun ölmeye mecal yok
Yalnızlık çook
Yalnızlık çok zor
Masada iki bardak
Biri dolu,
Birini soran yok..
İçiyorum her akşam
Kafamda hicazkâr bir şarkı
Dinliyorum kendimi
Başka dinleyen yok.
Masamda kağıtlar
Önümde boş bir bardak
Bir de tabaklar
Sarhoşum, içim kan ağlıyor
Dinleyin beni akşamlar
Sabaha çıkamam, mecal yok
Sabaha çıkamam, mecalim yok
Kadehimi dolduruyorum
İçine acılar ve hüzün koyuyorum
Dinlesin beni aşıklar
Bir de kalabalıklar
Ben içmiyorum
İçenleri görüyorum
Bir de yarım bardaklar
Yalnızlık zor, anlayan yok
Acı muhteşem, söz yarım
Hatırlar virane olmuş, ben ise sarhoş
Kağıtlar boş..
Dolaşıyor odamda
Karcığar'a düşmüş bir sarhoş
Yazılacak çok şey var biliyorum
Yalnızlık zor
Saçlarımı tersine taramışım
Kimsenin haberi yok.
Dayanmalı biraz daha insan
Ne yaşamaya
Ne de ölmeye mecal yok...