Gönderi
ANNA KARENİNA
“ Bütün mutlu aileler birbirine benzer, her mutsuz ailenin mutsuzluğu kendine göredir.”
Tolstoy’un en ünlü eserlerinden biri sayılır Anna Karenina. Temelde bir aşk eseri olarak görünse de aslında çok derin ve geniş bir içeriğe sahiptir. Aşk, sevgi sevgisizlik, ihanet,aile, ahlak, tanrı, din,toprak, ekonomi, ölüm, doğum gibi aklınıza gelebilecek hayata dair her şeyden bir şeyler bulabileceğiniz yelpazesi oldukça geniş bir kitap.
1800lü yılların Rusya’sında ahlaki olarak hoş karşılanmayan, ahlaksızlık olarak görülen (sadece o yıllara özgü bir hoş karşılanmayış diyemeyiz çünkü günümüzde de kat be kat artış olsa bile hala hoş karşılanmadığı kanısındayım) bir aşkın ana karakteri Anna’nın bu aşk uğuruna neler yaşadığını ve nelerden vazgeçtiğini, aile hayatından sosyal statüsüne kadar olumsuz değişimler olduğu okuyoruz.
Bu kadar şeye değdi mi sevgili Anna? Ben değmedi diyorum ma aşk cesaret istiyor diyorlar. Bu hikayede yanan sen oldun diyorum sen ise Vronsky’nin yanacağını, onu yakacağını söylüyorsun. Ve Tanrı ise incilden şöyle sesleniyor: “Ey sevgililer, kendiniz için öç almayın, fakat Allah’ın gazabına yer verin; çünkü şöyle yazılmıştır: Rab diyor: öç benimdir, karşılığını ben vereceğim.” Ve böylece taşlar yerine oturuyor. Toplumun Annayı yargılamaya hakkının olmadığını ( ki biz bu yargılamadan hiçbir çağda ve zamanda vazgeçmedik, vazgeçmiyoruz.) ve Anna’nın da Vronsky’i cezalandırmaya hakkının olmadığı sonucuna varabiliriz.
Hep Anna’dan bahsettik ama bir diğer çift Levin ve Kiti var tabi. Mutlu aileler olarak kastedilenler arasında. Daha çok Levin karakteri öne çıkmış, bunda Tolstoy’un kendi ahlak ve vicdan muhakemesini yaptığı ve din hakkındaki düşünce ve arayışlarını bu karakter üzerinden aktarıyor olması da etkili tabi.
Son olarak Tolstoy, kitap bitince kendini odalara kapatıp Anna için günlerce ağladığı halde kitapta Anna’nın sonunun üç beş satırla geçiştirilmiş olmasına ayrıca üzüldüm diyebilirim.
·
64 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.