O kadar içten bir hikaye ki bu, arka sokağınızda cereyan ediyor sanki tüm olanlar. Karakterleri sevmemek mümkün olmuyor yine, gerek 'İnci'de gerekse 'Fareler ve İnsanlar'da hissettiğim o burukluk içten içe burada da kendini belli ediyor. Steinbeck sevmiyorum diyene henüz rastlamadım zaten. Öyle harika betimliyor ki mahalleliyi, hani bir 'Süper Baba' bir 'Bizimkiler' samimiyeti yakalıyorsunuz. Uzun kafın kısası kesinlikle okunmalı, tavsiye ederim. =)
