ROTA 2 Yazarı: Leman VELİ Yayınevi: Ephesus Sayfa Sayısı: 384 Merhaba. yolumuza üniversite serüveni ile devam ediyoruz. Güniz'im, canım kızım çok istediği coğrafya bölümünü kazandı. Hem de ilk tercihi. Yalanla başladıkları ilişkilerini sonlandırdıklarında iki genç içinde çok zor bir durum oluşmuştu. Uzak mesafe ilişkisi doğmuştu. Çünkü Gün, Bulut'a gerçek bir ilişki ile yola devam etmek istediğini söylerken onun geleceğini mahvetmek istemediğini de belirtmişti. Bulut, Nail, Uğur ve Aylin üniversite için İstanbul'a yol alırken Efe Name' de kalmıştı. Bulut futbol kariyeri için İstanbul'da okumaya giderken Gün'ün bencil bir kız olmasını çok istiyordu. Bencil olsaydı ve Bulut'a gitme deseydi. Bulut bunu bekliyordu. Ama biliyordu ki Gün bencil bir kız değildi. Bir süre uzak mesafe ilişkisi yaşayan iki aşığın yolları tekrar aynı şehre düştüğünde Gün yanında olan arkadaşlarını her gördüğünde her onlarla vakit geçirdiğinde içinden geçen tek cümle 'Beni neden daha önce bulmadınız?' oluyordu. Özellikle abisi Efe, annesinin psikolojik baskısına maruz kalarak Güniz'e bir abinin yapmayacağı şeyler yapmıştı. Kalbi kırılan Güniz artık bir çocuk değildi. Düştüğünde abi düştüm diyerek ona elini uzatmayan o abisinden medet uman kız değildi. Efe 18 yılı nasıl telafi edeceğini bilmiyordu. Güniz ile aynı anneden olmayı ne çok istemişti. Keşke bunu istemek yerine ona gerçek bir abi olsaydı. Önemli olan kan bağı değildi ki. Hem babaları bir olmasına rağmen kardeşini savunamayan bir ağabeyken neler istiyordu ki? Oysa Güniz tek bir şey istemişti. Elini tutsaydı şu an ondan af dilemesine gerek kalmayacaktı. Kitaptan Alıntılar *Doğum günlerimde pastamı üfledikleri için onlara küsmek istiyordum. Aynısını onların doğum gününde yapıp hepsini çıldırmak istiyordum. Bulut'un saçlarımı şakadan çekmesini istiyordum, onu Efe'ye şikayet etmek istiyordum. Nail beni korkuttuğunda, Uğur istediğim çizgi filmi izlemediğinde ağlayıp zırlamak istiyordum. Çocukluğumu geri verin. Ne olur. Sadece bunu istiyordum. *Aniden aklıma gelen soruyu seslendirdim. "Burayı seviyor musun, Bulut?" Bu sefer doğrulup yüzlerimizi aynı hizaya getirdim. Gözleri gözlerime dokundu. "Seni üzen hiçbir yeri sevemem." "Ya Ankara'da üzülürsem?" Avucunu şakağıma yasladı. "Yanıma gelirsin. Unutma, her zaman sığınacak bir yerin olacak. Bunu zayıflık olarak algılama. İnsan yorulduğunda dinlenmek ister. Birine sığınıp yorgunluğundan kurtulmak, sevgiyle sarılıp sarmalanmak ister. Ben senin için o kişi olmak istiyorum. İstediğin zaman kollarımın arasında dinlenebilirsin." Başımı ağır ağır salladım. "Aynısı senin için de geçerli." *"En güzel rakibim, birbirimize kaybedelim..."

Rota 2Leman Veli · Ephesus · 2022362 okunma

·

29 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

чαsmínnk