İlk öncə onu qeyd edim ki, bu təhlili bədii kitab oxumağa elə məhz E.Elatlının əsərləri ilə başlayan biri kimi yazıram.
Bir çox müzakirə dairələrində Elxan bəyin kitablarının qınandığına şahid olmuşdum. Tərəfsiz mövqe tuturdum, çünki həm bəyənirəm kitablarını, həm də razılaşıram ki, intim məsələlər üzərinə qurulur hadisələr. Amma onu da nəzərə alırdım ki, xəyanətlər intimlik üzərinə qurulur 80 faiz, buda hekayə yazmaq üçün imkan verir yazıçıya.
Bu kitabı isə təsadüfi olaraq oxumağa başladım. Arada bir çox əsərini oxumamışam yazıçının. Və sonluqdan başqa heç bir yerini bəyənmədim. Verdiyim xalda sonluq və yazıçının əziyyəti ilə bağlı idi.
Kitabı oxumağa başlayandan sonra 150-160-cı səhifələrdə artıq insanlardan nifrət eləməyə başladım. Elə təsəvvür yarandı ki, hər bir Azərbaycan qadını və kişisi öz yoldaşlarına xəyanət edir. Pozğun qadınları ya mənəviyyatsız kişiləri anladım, amma kitabda elə bir fikir aşılanır ki, sanki elə tərbiyəlisi də, şəxsiyyətlisi də gecə gündüz ehtirasdan yanır, ağzı su axaraq ona buna cumur. HEÇ KƏSƏ OXUMAĞI TÖVSİYYƏ ETMİRƏM. Heç nə itirməzsiniz.
Yaxşı cəhətini də qeyd edim ki, arada kişinin qadından üstün olmamağı fikrindən danışıldı, namus sadəcə kişiyə aid deyil məsələsi açıldı, bəyəndim. Amma yekunda obrazlar və yazılan digər düşüncələr hər şeyi bərbad etdi.
Hə bir də dedektiv kitab olaraq gedişatı bəyənəcəkdim, çünki müxtəlif fikirlər, ssenarilər qurmağa vadar edirdi. Amma sonda onu da anladıq ki elə yazıçı "obraz" diliylə səhv şeylər danışıb bizə, boş boşuna biz də düşünmüşük. Ona görə də yekun nəticə olaraq bunu da sevmədim.
Sadəcə və sadəcə sonda Q.Qasımlının təqsirkar barəsində verdiyi qərarı alqışlayıram onun timsalında da yazıçımızı.
Bəzən yazarlar oxuyucunu sonda mat qoymağa çalışıb gic yerinə qoyur... Kitabın son səhifələrində bütün oxuduqlarımızın üstündən xətt çəkib buna gözlənilməz sonluq adı verir.😐
Belə mövzulu kitablar sanki insana heçnə qatmır. Sadəcə kiminsə ailə məişət mövzuları ilə tanış olursan və yaxud obrazların emosiyalarını hiss edirsən.
Əslində 50/50 razıyam sizlə. Bir tərəfdən haqlısız məsələn elə bu kitab 0 qatqılı bir kitabdı. Amma elə əsərlər varki, əslində sırf ehtiyacımız olan tərzlərdi. Qan ləkəsi və bunun kimi vətənpərvər ruhlu kitabları insanı ciddən düşündürür. Əgər bu tip məşiət mövzulu kitablar sağlam düşüncəli biri tərəfindən yazılmış olsa, gündəlik həyatımıza çox müsbət təsir etmiş və etdiyimiz səhvləri göstərmiş olar. Amma bu cür intim də yox.🙏🙏🙂