Yaklaşık 130 yıl önce yapılan müthiş bir gezi. İbnülcemal Ahmet Tevfik Bey gördüğümüz kadarıyla tam bir bisiklet tutkunu. Bulunduğu zamanı göz önünde bulundurursak bu çok ilginç bir durum. Ve bence kesinlikle bulunduğu dönemin çok daha ilerisinde biri. Ne bir taraftaki geleneksel kişiler gibi bir yere saplanmış ne de batıya imrenen alafranga kişiler gibi bir yapmacıklığa sahip. Tamamen özgür bir ruha sahip. Eminim günümüze bile çok rahat ayak uydurabilirdi. Yaptığı yolculuk da bence kolay bir iş değildi. (266 kilometre) Sadece buna cesaret etmesi bile ona hayranlık duymama sebep oldu. Gelelim yavaştan kitaba. Arkadaşıyla beraber böyle bir işe girişmesi beraberinde bir sürü zorluk getiriyor. Bisikletlerin vapura binişinden küçük arızalara, açlıktan tehlikelere birçok sorunla boğuşuyor ikilimiz. Ama kitabın geneline bakarsak bu kısımlar yok denecek kadar azdı. Tabii az olması gene de kolay bir yolculuk olduğunu göstermiyordu bence. Kitaptaki o muhteşem geziyi Ahmet Tevfik Bey’in gözünden izliyoruz. Ahmet Tevfik Bey sık sık bize geçtikleri yerler hakkında doyurucu bilgiler veriyor. Şehir veya köy olması fark etmiyor. Muhakkak buraların tarihine dair bir şeyler anlatıyor. Hatta yolda rastladıkları bazı insanların dahi yaşadıkları yerlerin tarihlerini onlardan öğrenmesi oldukça komik ve bir o kadar ironikti. Gezilen yerlerdeki önemli noktalara muhakkak uğramaları da çok hoşuma gitti. Bu sayede biz okuyucunun da bilgisi ister istemez artıyordu. Bunlar dışında zanaat eğitimi üstüne bilgiler de alıyoruz. Hatta ara ara Ahmet Tevfik Bey’in eğitim konusunda, insan ilişkilerinde bizlere küçük dersler vermesi, öneriler sunması kesinlikle mükemmeldi. Ayrıca gezilen yerlerin ikliminden tutun da yetiştirilen ürünlerine kadar bilgi vermesi küçük ders niteliğindeydi adeta. Ahmet Tevfik Bey’in gezi notlarının arasına serpiştirdiği kendi şiirleri de çok hoştu. Özgür ruhunun yanında sanatçı ruhuna sahip olduğunu görmek de hoş bir detaydı. Ahmet Tevfik Bey ve arkadaşının gittikleri hemen hemen her yerde kahve içmeleri de tam bir keyif düşkünü olduklarını gösteriyordu. Ayrıca sık sık dondurma, gazoz, limonata gibi şeyler yiyip içmeleri de ne yalan diyeyim pek hoşuma gitti. Sanırım kendileriyle yolculuk yapmak hiç sıkıcı olmazdı. Ayrıca Ahmet Tevfik Bey’in okuyucuya bisiklete nasıl binileceğini öğretmek amacıyla yazdığı kısım da çok düşünceli ve güzel bir hareketti. Sevdiğim bir diğer nokta da karşılaştıkları bazı insanların hayatlarını bize sunması. Belki de o sıradan insanların silinip gidecek o hatıraları bu şekilde ölümsüzlük kazandı. Kitap bence tam bir şaheser. Geçmişe ışık tutarken kendimizden bir şeyler bulmamızı da sağlıyor. Ahmet Tevfik Bey gerçekten benzersiz bir insanmış. Kendisini tanıyıp görüşlerini öğrenmek için bu kitap muhteşem bir kaynak. O dönemki insanların ne şartlarda yaşadığını, nasıl olduklarını öğrenmek de cabası.

Velosipet İle Bir CevelanİbnülCemal Ahmet Tevfik · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20066 okunma

·

238 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Alper