Kutsal Ruhun Oğuldan Tezahürü (!)
En yaygın bir diğer kredo metni, "İznik (İznik-İstanbul) kredosu'dur. "Havariler kredosu'na göre daha sistemli ve kapsamlı olan bu kredo, IV. yüzyılda yapılan İznik Konsili'ne atfen bu şekilde isimlendirilmiştir. Zira bu konsilde oğulun baba ile aynı cevhere sahip bir ilâhî varlık olduğu açıkça vurgulanmıştır. Diğer taraftan "İznik kredosu"nun 451 Kadıköy Konsili'nde toplanan heyet tarafından ilân edildiği bilinmektedir. İznik iman formülünde açıkça dile getirilen teslis öğretisinde oğulun tabiatının vurgulanmasına ayrı bir önem verilmiştir. Kutsal ruhun ulûhiyeti ise 381 İstanbul Konsili'nde vurgulanmıştır. Bu kredonun aşağıda yer alan şeklinde, kutsal ruhun oğuldan da çıktığına yönelik ibare, iman formülüne Roma kilisesi tarafından sonradan, milâttan sonra VI. yüzyılda İspanya'da eklenmiştir; Ortodoks kilisesi bu ilaveyi kabul etmemektedir:
"Her şeye gücü yeten ve tek olan Baba Tanrı'ya inanıyoruz, O göklerin, yerin ve bu ikisi arasında bulunan görünür-görünmez her şeyin yaratıcısıdır.
Tek Rab olan İsâ-Mesih'e de inanıyoruz. O, Tanrı'nın biricik oğludur; ezeli olarak Tanrı'dan sudûr etmiştir. O Tanrı'dan Tanrı, ışıktan ışık ve hakiki Tanrı'dan hakiki Tanrı'dır. O yaratılmamıştır, doğrudan Tanrı'dan meydana gelmiş ve onunla aynı cevhere sahiptir. Onun sayesinde her şey yaratılmıştır. Bizim ve bizim günahlarımız için gökten yeryüzüne inmiştir. Kutsal ruhun kuvvetiyle bâkire Meryem'den beden almış ve beşer olmuştur. Bizim için Pontius Pilatus'un idaresi altında çarmıha gerilmiş, acı çekmiş, ölmüş ve gömülmüştür. Kutsal kitaplara göre üçüncü günde ölümden dirilmiş ve göğe yükselmiştir. Babanın sağ yanında oturmaktadır. Yaşayanları ve ölenleri yargılamak için muzaffer bir şekilde tekrar gelecektir.
Onun krallığının sonu yoktur.
Babadan oğuldan sudûr eden yaşamın vericisi olan Rab kutsal ruha inanıyoruz. Baba ve oğul ile birlikte ona da tâzim ve ibadette bulunulmaktadır. O, peygamberler aracılığıyla konuşur.
Tek bir kutsal Katolik ve apostolik kiliseye inanıyoruz.
Günahların affı için tek bir vaftizi kabul ediyoruz.
Ölülerin dirileceğini ve âhiret hayatının geleceğini bekliyoruz."
Bunların dışında bir diğer önemli kredo metni olarak "Athanasius kredosu'ndan da bahsedilebilir. "Athanasius kredosu'nda da, diğer bütün nitelikleriyle birlikte oğul Îsâ Mesih'in Tanrılık, ebedilik, kudret ve benzeri her konuda Baba Tanrı ile aynı olduğuna dikkat çekilir; ayrıca İsa'daki tanrısal ve insanî tabiata değinilir.
Hıristiyan geleneğinde iman esaslarına ilişkin öğretiler, birer dogma, yani tanrısal esin kaynağı olduğundan, bunlar sorgulanmadan benimsenmesi gereken ilkeler kabul edilir. Protestan kiliseler, her ne kadar kilise kurumuna ve bu kurumun ürünü olarak ortaya çıkan kararlara eleştiriler getirseler de kutsal kitap (Yeni Ahit metinleri) merkezli din anlayışları bağlamında temel inanç esaslarını, kabul edilmesi gereken bir husus olarak görürler.
Dahası Protestanlar kurtuluş açısından imana oldukça önem verirler ve çoğunlukla kaderci bir yaklaşımla kurtuluşun Tanrı tarafından kişinin davranışlarından bağımsız şekilde belirlendiğini varsayarlar. Dinde kutsal kitabı temel referans olarak almaları ve kutsal metinlerin literal anlamının esas olduğuna inanmaları, Protestanlar'ı hıristiyan kutsal metinlerin belirtilen metafizik âlem, kurtuluş, gelecek dönem vb. konularda oldukça dogmatik - hatta bazan Katolikler'den daha dogmatik ve tutucu - yaklaşan kişiler haline getirmiştir.
Sayfa 70 - İsam Yayınları
·
42 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.