Korku hikayeleri, gerçeküstü bir sürü kavramı barındırır. Paranormal hareketler, klozetten çıkan kafa, spermsiz yaratıldığı için ve annenin ikame “baba” bulamamasından kaynaklı doğum aşamasında pelteye dönüşen bebek, altın yumurtlayan tavuğa benzer tilki… Yazarın bir diyeceği var bu kısa öykülerde. Klozetten çıkan ve kan dışkı salya ve idrardan oluşmuş bir kafa hakkı olanı istiyor. Yani bu dünyanın parçası olduğunun kabul edilmesini örselenmemeyi. Sperm olmadan doğum kontrol hapıyla bedenlenme şansını yitiren bebek babasız bile olsa kimliğini istiyor yaşam hakkını istiyor. Tilkiden altın çalan adamsa çıkarı için neleri yapabileceğini gösteriyor bize insan evladının. Bir kısa kısa çığlık işitiyoruz yazardan modernite denen garabetin olanı daha da çoğalttığı vahşi bir ortamda. Kişinin yalnızlığını, sıkılmışlığını, birey olma isteğini, kabul görme derdini anlatırken büyülü gerçekliğe korku hikayelerine sığınıyor. Bir söyleyeceği var yazarın kısa kısa bir çok anda öykülerin satır aralarında. Modernite bir muğlak kavram. Bu kavram içinde bireyin yeri yalnızlığı sıkışmışlığı. En çok da kimlik arayışına bir “özne” olma kabul görme mücadelesine sahne olan bir zamanın içindeyiz. Sahnede olan gerçeğin ta kendisi değil. Simulakrın görüntüleri. Bu sıkışmışlık bedenlenmek için bedelleri getiriyor. Örselenmeyi, yok sayılmayı, susmayı, kabul etmeyi ve belki de bencilliği. Köksüz bir ben algısını yoz bir çıkar savaşını. Getiriyor. Sıkışmış benliklerin “özne” olma biricik olma çabası sıradında yaşadıkları büyülü bir gerçeklikle kısa öykülere “sıkıştırılmış”. Yine yeniden o cenderenin içinde düz bir anlatımla sesini duyurma derdinde yazar. Biricik olma isteği ile dolu…

Lanetli TavşanBora Chung · İthaki Yayınları · 20232,106 okunma

·

487 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Pelin