Gönderi
·
Not rated
Tinsel Kopuş
Merhaba Patokur Bugün sana oldukça felsefik bir kitaptan bahsedeceğim. @selamicinarci - Tinsel Kopuş
Bana kalırsa kitabımız da yazarin yazarak kendini bulma yolculuğu aslında. Çünkü aslında bir çocuğun kendini bulma ve benligini keşfetme sürecini anlatıyor genel olarak.
Affan, son derece yaramaz ve hasarı bir çocuktur. Annesinin duyarsızlığı ve babasının işi de onun saldırganlığını perçinler, babasının hediye ettiği sapanı ile zarar vermedik hickimse, hiçbir şey bırakmaz. Bir gün yine bir yaban ördeğini vurduktan sonra yuvasını ve içinde her şeyden habersiz bir yavru görür. Yaşadığı vicdan azabı onu kendine doğru uzun bir yolculuğa çıkaracaktır. Birden kendini okumaya, araştırmaya ve sorgulamaya verir. Bir yandan okul başarısı duzelirken diğer yandan babasını kaybeder, annesini bir cinayete kurban verir, tamamen sahipsiz kalır. Bu sırada çalışmaktan ve okumaktan vazgeçmez ve istediği okulu kazanır. Çıktığı bir bisiklet yolculuğunda yaşadığı her olay "kendini bulma, keşfetme ve anlama" serüveninde yardımcı olur. Kendisi gibi tüm ailesini kaybetmiş, çiftlik sahibi Poyraz Bey'i tanır ve onun yanında bir süre çalışır. Aradığını bulamadığı okulu bıraktığında ona yine bu adam yardımcı olacaktır. Hikayenin sonunda ise tüm talihsizlikler rağmen Affan sorguladığı ve araştırdığı beni bir cümlede bulacaktır. "Hak geldi, batıl yok oldu."
Açıkçası böylesine yoğun bir sorgulamanın bir çocuk üzerinden anlatılması beni son derece şaşırttı. Zaman zaman felsefe ile ilgili bir araştırma kitabını karıştırıyor gibi hissettim. Çünkü içerisinde Descartes, Kant, Platon gibi pek çok düşünür kurguyla harmanlanmıştı. Özellikle Stoacı Seneca'nin ölümle ilgili fikirlerini sevdim. İnsan olmak, çocuk yetiştirmek hatta aşk üzerine felsefik pek çok tartışma söz konusuydu. Sanırım tüm kitap boyu en sevdiğim ifade "ruhu diri tutmak için düşünmek" oldu.
Sizde yoğun felsefe içeren kurguları seviyorsaniz mutlaka okuyun.
·
16 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.