Gönderi

255 syf.
10/10 puan verdi
Kudüs âhh yürek sızım..
EsSelâmu aleyküm ve rahmetu’llâhi ve berekâtûhû.. بِسْــــــــــــــــــــــمِ اﷲِارَّحْمَنِ ارَّحِيم Abdullah Galib Bergusi, yoldaki mühendis kitabında diyor ki ; “ Eli kalem tutan bu davayı yazsın. Hitabeti güçlü olan bu davayı konuşsun. Herkes bir şey yapsın ama sakın sessiz kalmasın. Çünkü sessizlik öldürür.” Bu güzel kitapta da eli kalem tutanların bu davayı nasıl anladığını, nasıl sevdiğini, nasıl gönlünde taşıdığını gördüm. Bilirim ki bıraksalar değil 3 sayfa ile sınırlı kalmak, ciltlerce eser çıkartırlardı hepsi bir araya gelse. Merhum Akif İnan, Sezai Karakoç, Nuri Pakdil (Rabbim hepsine gani gani rahmet eylesin) yani bana göre sadece bu üçü bile bir araya gelse ortaya inanılmaz güzel eser çıkardı, ki eserleri de yok değil. Hepsinin bir arada olduğu bir eserden söz ediyorum. Çünkü kalemi bana göre en güçlü isimler bunlar. Elbet herkesin kendine göre vardır sevdiği. Ben bu adamlarda ki sadece Kudüs sevgisini, sahiplenişini değil göğüslerindeki imânı da seviyorum, gönlümde bambaşka yere sahip her biri. Onlar yazmışlar. Filistin'in , Kudüs’ün bastırılmış ve hâlâ basrırılmaya çalışılan sesi olmuşlar . Arkasından gelen ve bayrağı devralan her şair de bunu en güzel şekilde sürdürüyor. Diyor ki ; Ey Kudüs, kalemimin mürekkebi kuruyana kadar seni yazacağım.. Seni haykıracağım, sesine ses, suskunluğuna feryat olacağım.. Yazmak ile ne oluyor diyenler, emin olun o satırlar dokunuyorsa bir yüreğe çok şey oluyor. Birinin, tek bir kişinin bile kılı kıpırdıyorsa bu yolda, bu dava için inanın bu çok kıymetli çok büyük bişey. Susmaktan iyidir çünkü bir yüreğe dokunmak, birini harekete geçirebilmek yahut en azından birinin duâ etmesine vesile olmak, ki duâ hiçte hafife alınacak bir şey değildir.. İmkânsızın belini kırar duâ. İsrail'in de kırsın, elini de belini de o kafasını da, cüssesini yerle bir etsin duâlarımız.. Duânın gücüne inanıyorum. İki günde okuyup bitiremedim şu kitabı. Bir deneme yazısı arkasına iliştirilmiş şiirden oluşuyor. Yüreğime dokunmayan olması desem inanır mısınız? Yüreğimi sanki birisi iki elinin arasına almış var gücüyle eziyordu öyle bi acı hissettim, her okuduğumda.. Ümit aşılıyor yazılar, şiirler ama benim gönlüme daha çok hüzün bıraktı. Bilmiyorum niye :( belki de biliyorum ama bunu buraya dökemiyorum. Ben kitabı okurken kaç insan göçtü bu dünyadan o soysuzların zulmü ile.. Ben bunları yazarken bile kaç masum hayata gözlerini yumuyor.. Acılarını yüreğimin en derininde hissettim, hissediyorum, hissedeceğim, çünkü ırktan öte bir insanım ve bir başka insanın acısı içimi yakıyor. Onların derdi ile dolmuş içim. Yapabildiklerim Allah'a malum, yapamadıklarım için ise yardım talep ediyorum yine o yüce Rabbim’den ❥ Bana daha fazlasını yapmam için çok güç vermesini istiyorum. Biliyorum bunu isteyen yalnız ben değilim, benim gibi düşünen ve hisseden onlarca hatta binlerce, milyonlarca yürek var, bunların hepsinin Müslüman olmadığını da biliyorum. Dünya ayağa kalkmış bh zulüm karşısında. Rabbim bize de hakikî bir şahlanış nasip eylesin, sonrasında akın akın küffarın üzerine yürümeyi, lâyık oldukları şekilde cezalarını vermeyi. Giden geri gelmez, ve ümit ederiz ki hepsi cennettedir, mümin kardeşlerini beklemektedirler. Rabbim bizleri o hakiki müminlerden eylesin. Onlarla karşı karşıya gelecek yüz versin bizlere.. Zalime bir taş dahi atabilmeyi, hiç bir zaman susmamayı, hakkı haykırmayı, hak için her dâim çabalamayı da nasip eylesin. İmân gücü versin bize imân gücü. Buna belki de herşeyden daha çok ihtiyacımız var.. Kitap mı? Okunur, tavsiye ediyorum elbette. Ciğerinize dokuna dokuna okunur. Ya da siz ciğerinizi, yüreğinizi alın elinize okuyun, tepkisiz kalırsa onlar utansın! Bilmemişse bugüne kadar, hâlâ ve hâlâ öğrenememişse, öğretin o yüreğinize 'hissetmek' bambaşka bişey. Acıyı da, kederi de, annesiz babasız kalan kundaktaki bebeğin süte olan arzusunu da, mutluluk gözyaşları dökecek yerde gözleri kan ağlayan ufacık masum çocukların dağlanmış o yüreklerinin acısını da. Suya muhtaç oluşlarını tertemiz bir suya. Bir lokma ekmeğe muhtaç oluşlarını, sıcacık bir eve. Bomba sesleri olmadan uzun bir uyku çekmeye, mutluluk dolu rüyalar görmeye, güven içinde sokaklarda koşturup oyunlar oynamaya, hayaller kurmaya, aile olmaya, anneliğin heyecanını yaşamaya.. Öğretecek ne çok şey var câhil ve gafil yüreklerimize değil mi.. Rabbim bizleri Müslüman kardeşinin derdini hakikî anlamda dert edinenlerden eylesin.. Yâr ve yardımcımız olsun bizlerin de onların da.. Hayırla kalın İnşaAllah.. 𓅫
Benim Adım Kudüs
Benim Adım KudüsKolektif · Uluslararası Hak İhlalleri İzleme Merkezi (UHİM) · 2018103 okunma
·
129 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.