Bendeniz Banu bu kitap için en iyi kurgulanmış postmodern roman örneklerinden biri olduğunu düşünüyorum. Kurgusu, olay örgüsü, güçlü karakterleri ile şaşırtıcı, okuru alıp götüren bir roman. Öncelikle belirtmemde fayda var ki Sahilde Kafka, alışılmış roman tarzının çok ötesinde, Batılı tarzda yazılmış ve varsayımlar, gerçek-düş yanılsamasını barındıran bir roman. Kitapta 15 yaşında bir çocuğun, Kafka Tamura’nın evini terk etmesi ile başlayan oldukça sıra dışı bir macera anlatılıyor. Babasının kehaneti romanın kahramanı Kafka Tamura’nın evden ayrılmasına yol açıyor. Böylece kahramanın yolculuğu da başlamış oluyor. Kafka Tamura’nın 650 sayfaya yayılan birkaç haftalık serüveninde, iyi bir edebiyat eserinde olması beklenen çoğu şey var, acı ve umut gibi yaşamın içinde birbirinin parçası olarak var olabilen karşıtlıklar, tadı ve kıvamı yerinde bir anlatımla sunulduğunu söyleyebilirim. Bendeniz Banu birkaç konuya takıldım. Kitabın okuyucuya bırakılan sır perdelerini çok fazla ve bir hayli başarısız buldum. Okuyorum, merak ediyorum ama başka bilgi yok bunu kendi hayal dünyamda değilde çoğunu kitapta bulmayı isterdim. Mesela Nakata'nın bilincini kaybettiği olayın açıklığa çıkarılması heyecanıyla çevirdim sayfaları fakat sonuca ulaşamadım. O olayı yorumlamakta bendeniz Banu'ya kaldı. Ayrıca bide giriş taşı meselesi. Ne neden aradığımızı biliyoruz ne giriş taşının ne yaptığını. En azından bazı bilgiler olsa yolumuzu görseydik bazı yorumlamaları yapmak daha kolay olurdu. Elimizde sıfır bilgi ile yorumlatılmak istenen olaylar olaylar. Bu da açıkçası biraz can sıkıcı. Çünkü ne düşüneceğinizi bilemeyecek kadar az bilgi var elinizde. Anlayacağınız Murakami okuyucuya neredeyse sınırsız bir yorumlama alanı bırakmış ve hayal gücünün sınırlarını zorlayan olağanüstü ve acayip bir hikaye yaratmış. 'Kafka' Çek dilinde ‘karga’ demektir. Bu kısa açıklama hem kitabın kapağını hem de kitapta bir içses olan Karga adlı delikanlıyı açıklıyor ki kitabın içinde de bu bilgi var. Haruki Murakami, “koşmasaydım yazamazdım” diyen bir yazar ki bu isimde otobiyografi niteliğinde bir eseri var. Eserlerine gerçeküstü olay ve durumları böylesine doğallıkla yerleştirebilmesini de belki koşmasına borçludur. Murakami ilgi alanlarını, sevdiği müzikleri, filmleri, kitapları romana serpiştirmiş diyebilirim. Bendeniz Banu sanırım Arşidük üçlüsünü çok sevdim. Okurken birçok yerde dinledim. Kitapta ayrıca, kahramanların başından geçen, ancak ana kurgu ile gerçekten bağlantısı var mı yok mu, pek de belirgin olmayan, bir sürü hikayeye yer verilmiş. Bu hikayelerin büyük bölümü kitapta yer almasa kitap eksik kalır mıydı? Bence pek eksiklik hissedilmezdi. Tarihsel olaylara ve Japonya tarihine de değinilmiş Ayrıca çok fazla cinsellik hakim kitapta. 21 yaş altı için önerim değildir kesinlikle. Bu eleştirilerim kitabın iyi bir edebiyat eseri olduğu gerçeğini değiştirmiyor. İyi, sürükleyici ve edebi kalitesi ile tadı damağınızda kalacak, sürükleyiciliği ve akıcılığı insanı alıp götüren bir roman olduğunu şüphesiz söyleyebilirim. Keyifli okumalar...