SPOILER İÇERİR! Serinin en beğendiğim kitabı kesinlikle! Hiçbir karakteri okurken sıkılmadım, bunalmadım hepsinin hikayesini büyük bir zevkle okudum. Fakat yazar Chaol ve Aelin arasında artık bir şeyler olmayacağını anlatmak için inanılmaz çaba sarfetmiş. Bir yerden sonra “Tamam anladım artık birbirlerine karşı eskisi gibi hissetmiyorlar yeter!” dedim. Ayrıca Aelin’e başlarda çok haksızlık yaptı. Yıllarca krala öyle ya da böyle itaat etmişsin sonuçta bir utanma olur insanda. Rowan ve Aedion zaten klasikti ikisinin de mizacını çok beğeniyorum. Manon karakteri sonunda beklediğim gelişimi gösterdi. Fakat ben hâlâ Siyahgaga klanından Asterini daha çok seviyorum ve geçmişte yaşadıkları okuyunca daha da bir bağ kurdum diyebilirim. Elide karakterinin 5. kitapta Celaena’yı ararken karşısında Aelini bulduğundaki tepkisi çok merak ediyorum. Geçmişte yaşadıklarından dolayı fazla sindirilmiş diyebileceğim fakat oldukça gururlu ve annesi Marion gibi savaşçı bir karakter. Lysandra karakterini ilk ‘Suikatçının Hançeri’ kitabında görmüştük. Orada ana karakterimiz sevmiyor olsa bile ben sevmiştim. Bir şeylere mecbur bırakılmış bir karakter. Sondaki dönüşümüyle beni epey şaşırttı. Sam ismi yine geçti tabi kitapta. Hatta mezarını ziyaret ettik. Bir yanım ölmedim diyip gelse ve Aelinle mutlu bir gelecekleri olsa diyecek galiba her zaman. Rowan’ı seviyorum dediğim gibi ama işte… Arobynn inanılmaz basit bir şekilde öldü fakat ona da bu yakışırdı zaten. Genel anlamıyla kitap güzeldi dediğim gibi! Ara kitap olan Suikastçının Hançerini okumak gibi bir niyetiniz varsa bu kitaptan önce okutmanızı tavsiye ederim. Zira Aelin’in geçmişinde birçok karakteri bu kitapta tekrar görüyoruz. O yüzden öncesinde Suikastçının Hançerini okumak iyi olabilir.

Gölgeler KraliçesiSarah J. Maas · Dex Yayınları · 20181,401 okunma

7 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Duygu