DELİ AYTEN..
Deli Ayten’in hikayesi aşkından deli olmuş bir kadının yüreğinin hikayesidir. Sevmek insanın aklını da başından alır kalbini boğazından yaşatır ne zaman ismi çınlasa kulaklarında ya da dudaklarının ucunda belirse adı gene düğüm düğüm olur o boğaz.
Sabahları çarşıya hep aynı saatte gelirdi. Esnaf çok severdi Ayten’i. Sabah ona poğaça alırlar ardından Ayten de yola düşerdi. Akşam’da hep aynı saatte geri dönerdi. Her gün böyleydi. Sonra bir gün gelmemeye başladı. Öğrendik ki evinde bir başına ölmüş.
Ayten 1935′te Kamberler’de geldi dünyaya,1992′de gene Kamberler’de göçtü bu dünyadan. Öldükten sonra mezarı Bursa esnafı tarafından yapıldı. Pınarbaşı’ndan kaldırılan cenazesine üç bin kişi katıldı.
Ayten’e toplum deli gözüyle baktı. Aşk için delirecek kim var ki aramızda? Ayten deli değildi, onu bir şey deli etti, aşkı için hayatını feda etti. Ayten divane gibi Bursa sokaklarında dolaşıyordu ama aslında Hasan’ını arıyordu.
Deli Ayten diğer adıyla Ayten Şenışık. 1935 yılında fakir bir roman ailesinin çocuğu olarak dünyaya gelmişti. 3 yaşında menenjit geçirip, hastalık tedavisizlikten dolayı gittikçe artarak beyinde hasarlar yaratmıştı. Bu nedenle çocukluğu garip geçen Deli Ayten 13-14 yaşına gelince kendi gibi garip bir alkolik cümbüşü Hasan’a sevdalanmış. Ailesi, “Bu kız zaten garip, bir de alkoliğe varırsa nice olur hali.” diye düşünerek “Hayır cümbüş Hasan’la evlenemezsin!” demişler. Ayten bu olaydan sonra iyice dellenip kontrol edilemez hale gelmiş. Nice doktorlar, hocalar görmüş fakat bir çare bulamamışlar. Herkes, “Sevdadandır, kara sevda çekiyor; vermezseniz cümbüşe iyice gider bu kız.” deyince “Olur” demiş ailesi.
Ayten evlenmiş evlenmesine de onun derdi koca değil, kafaymış aslında. Dellenmesi devam etmiş bir de cümbüşün alkolikliği derken evlilikleri hiç iyi gitmemiş. Cümbüş Hasan bir yandan yoksulluk, berduşluk, alkol bağımlılığı diğer yandan Deli Ayten derken meyhaneden çıkmaz olmuş. 1,5 yıl zor dayanmış. Bir sabah almış başını gitmiş Cümbüş Hasan. Gitmiş gitmesine de durumu Ayten’den farklı değilmiş. O da meyhanelerden çıkmaz olmuş. Kısa bir süre sonra meyhane masalarından ölmüş. Haber tez gelmiş Ayten’e ve bir kez daha yıkılmış Şenışık soyadı iyice unutulmuş. Bir marka yaratmış Bursa için “Deli Ayten” diye. Renk renk çantalar asar omzuna, yemeniler kap kacak vs..
Ramazan ayları gündüz gece demeden davuluyla dolaşır dururmuş Bursa sokaklarında. Zararsız, kendi halindeymiş. Ama rahat durmaz çarşı esnafı, kızdırır dururmuş Deli Ayten’i. Zaten esnaf bu halini görmek için yaparmış bunları. Derken 12 Mart 1992 gününde Kızyakup Mahallesi’ndeki garip kulübesinde ölü bulunur. Ahmet Dai Cami’sinde kılınan cenaze namazından sonra Pınarbaşı Mezarlığına defnedilmiştir.
Aşkı için deliren Ayten’in doğup büyüdüğü yerler hep park oldu şimdi. Ayten de bir başına o parkta Bursa’ya bakıyor.”
Sebebi aşk olacaksa delirmenin,
Bir parça Deli Ayten cesareti lazım gönüllere.
Sevdayla yanacaksa kalbim,
Bırak sebebi Cümbüş Hasan olsun.
·
31 görüntüleme
youtu.be/sMTWOuSP-No?fea...
bizim kırmızı ablayı biliyor musun peki ismail abim
Ahh üstadım bilmez miyim. 😊 Belgeselleri çekilmeden önce de bilirdim bu güzel insanı ve ilk gördüğümde aklıma şu türkü gelmişti:
“Kime kin ettin de giydin alları?
Yakın iken ırak ettin yolları
Mihnetine yetirdiğim gülleri
Varıp gittin bir soysuza yoldurdun.”
Sanki bu güzel insan için yazılmıştı.
1 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.