“Peki söylesene bana, hak etmiş miydim tüm bunları? Hak etmiş miydik böyle bedeller ödemeyi? İnsanların daha mutlu olmasını düşleme günahını işleyen bizler… Öldürülen, işkencede sakat bırakılan… Yakınlarını kaybeden… yıllarca hapiste çürüyen ya da sürgünde sürünen bizler… yani fiziki ya da manevi olarak yok edilen, toplum belleğinden izleri dahi silinmiş olan bizler… koca bir kuşak! Gerçekten hak etmiş miydik bunları?” Alıntıyı okuyunca hangi dönemden bahsettiğimi hemen anladığınızı umuyorum. 12 Eylül Askeri Darbesi öyle çok insanı sevdiklerinden ayırdı ki, işte Devrim’de onlardan biri. Henüz yedi yaşındayken babası onu ve annesini bırakıp Brüksel’e kaçmak zorunda kaldı. Kaçmak, sürgün yaşamak kolay mı? Kalıp hapishanelerde çürümek daha iyidir dedirtecek kadar zordur memlekete, ailene uzak kalmak. Çıkan afla döndükten sonra Cunda’ya yerleşen ve inziva hayatı yaşayan Erdinç ve oğlu Devrim arasında aşılmaz duvarlar örüldü, çünkü Devrim babasını hiç tanımadı, tanımaya çalışmadı. Ta ki kazandığı bir bursla Brüksel’e gidip Avrupa Birliği komisyonlarından birinde staja başlayana kadar. Yiğit Bener ülkemizin en başarılı yazarlarının olduğu bir aileden geliyor. Gençlik yıllarını Paris ve Brüksel’de geçiren yazar hem Batı insanını iyi tanıyor hem de Batı’da Türkiyeli olmanın nasıl bir şey olduğunu. Bizler farkında olmadan toplumsal hafızamıza kazınmış ön yargılarla hareket ederken şöyle bir durup bize karşı düşmanca hisler beslediğini düşündüğümüz insanların da kuşaktan kuşağa öğretilmiş toplumsal bir bilincin ön yargısına sahip olabileceğini hiç düşündük mü? Kitabın filmi olsa ne güzel olurdu diye düşündüm okurken. Yiğit Bener’in yalın ve samimi anlatımını, karakterlerle empati kurdurabilen yazım gücünü çok sevdim. 391 sayfayı sadece iki günde okuyup bitirdim, tavsiyedir.

Eksik TaşlarYiğit Bener · Can Yayınları · 201242 okunma

·

55 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.