günce, "acının ve sevginin barındığı her yürek şiire biçilmiş bir kaftandır." diyor meskur bey. ünlü bir şair olma hevesiyle yanıp tutuşan meskur bey. ama asla acibe'nin yüreğindeki toprağı eşeleyip çiçekler açtırmıyor. acibe kendi şiirleri ile eşeleyip kanatıyor kamburunu. doğruluyor yerinden. dimdik oluyor her zerresine kadar. nasıl yetersiz bir baba meskur. ne kadar yetersiz bir anne müsemma. ne kadar yetersiz bir abla nazenin. ne kadar yetersiz bir kambur acibe. hiç kimse yetemiyor. ne doğdukları yere ne doldurdukları sıfatlara ne de kendilerine. hepsi. hepsi kendi yarasının yasında. nasıl bencil ve kabuksu bir insanlık bu. aile ne kadar zor bir kelime. herkes kendi içinde kıvranırken doğuştan gelen vasıflara bir türlü sığamamak... aynı evin içinde bir trajediyi oynayan insanların ihtişamı. rezilce bir sürüklenme. müsemma, kimsenin yükünü o-muz-la-ma. hele kambur kızının. üvey kızının. sevmediğin alkolik kocanın. sevmediğin ve seçtiğin her şeyin. sorumluluk kabul etmek yok! omuzlarda taşınmayı hak eden yüreğini bir kez turgut yere fırlattı ya... herkesin yüreğini çiğne geç. hakkın. seni iten suçlu. suç kabul etmek yok. için acımaz. yitti için. yitti vicdanın. kurudun kaldın. tek bir umudun kaldı her gün içinde bir ceset gibi kokan. yazık. çok yazık. nasıl yazık. gerçi doğurdun kambur seçimin değildi. bedeli acibeye kalsın. sen yine suçlu değilsin. güncene haklı çıkaralım seni. devamına hal çare bulunur. sen ruhunun şiddetli ihtiyacının peşinden koş. ben anlamıyorum ya bu özlemi. sen aç oku uzak'ı. tüm duygularını turgut'da öldürmüşsün sen. yüreğin yok. aşk taşlaştırıyor mu kalbi? madem bu dünyaya geliş amacın birilerinin bir şeyi olmak değildi neden karnında bir kambur taşıdın? aynısınız. kamburunuz aynı. ama sen suçunla yaşayamayacak kadar kötü ve güçsüzsün. ama herkes kendi yitirdiğine yansın değil mi? eksilte eksilte büyüttüğün çocuklar yaktı senin umudunu. bu da acibenin oyunu. nazenin, sarıldı mı annenin parfümü sana? hissettin mi ilk kez ana kucağını? nazenin. sen benim korkaklığımsın. kaçışımsın. en çirkin tarafımsın. ama ben sana hak veriyorum ya. daha da çirkinleşiyor gibi hissediyorum. oysa. sen sadece bir 'oysa'sın. biliyorum. çirkin değilsin. meksur, tek vasfın biyolojik babalığın. sen baba değilsin. vasıfsız bir mezarsın. ben senin dışında herkese acıyorum. bu da benim çirkinliğim, gaddarlığım. acibe, tek eğreti sensin acibe. tek eğretiliği görünen sensin. "Aynıydık aslında. Sadece hiç benzemiyorduk." yaşayan her insan kadar pişman ve ölen her insan kadar eksik.

KamburEsra Kahya · Osmangazi Belediyesi Yayınları · 2021221 okunma

·

102 görüntüleme

lusin ִ

@faery ·

24 Şubat 07:35

inceleme değeri taşımaz. kitapla ilgili hislerimi kustum sadece. afiyet olsun.

3 sonraki yanıtı göster

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.