Livaneli’nin yıllar önce Mutluluk ve Leyla’nın evi kitaplarını okumuştum. İkisi de kurgusu iyi kitaplardı. Özellikle Mutluluk kitabını daha çok sevdiğimi hatırlıyorum. . Bu kitabı kurgu dışı bir kitap. Edebiyatın derinlemesine incelendiği, bazı noktalarda eleştirel bakış açısı ile yaklaşıldığı bir kitaptı. Kitapta edebiyatın diğer sanat dalları ile ilişkisi, edebi türlere bakış açısı, özellikle postmodern türe özgü bazı eleştirilerini aktardığı, yazar-okur-eser bağlamında bir çok kişisel görüşünü içerdiği ve edebiyat-moda-tüketim ilişkileri gibi güncel sorunlara ışık tutan güzel bir kitaptı. Livaneli’nin bazı görüşlerine katıldım ama kısmen de olsa katılmadığım görüşleri de vardı. . Hem edebiyatseverler hem de yazar adayları için güzel bir kılavuzdu. Ayrıca kitabın ismini de çok sevdim, çünkü bende edebiyatın mutluluk olduğunu düşünüyorum. . “Ey sevgili okur! Eğer bir kitap kendini okutamıyorsa, ilerlemiyorsa, o zaman derhal o kitabı kaldırıp atmak ve dünyada okunmayı bekleyen nitelikli eserlere yönelmek en iyisi. Kapitalizmin kafa karıştırıcı ürün pazarlama tekniklerinden kurtulmanın tek yolu, kendi okuma zevkinize güvenmektir.” . “Çünkü edebiyat bir laf ebeliği değil, insan ruhunun derinliklerine ulaşma sanatı. Bunu yapmak için gevezeliğe, süslemelere, halkın küçük görmekte haklı olduğu biçimde “edebiyat yapma” ya hiç gerek yok. Bu olsa olsa “ucuz roman” türünün bir özelliğidir.” . “Önce kendi içine bakarak insanlığı tanımaya çalışma yöntemini benimsemiş olan Montaigne o kadar derin gözlemler yapmış ki, modası hiç geçmiyor, hiç eskimiyor. O dönemden bu yana kaç kral, kaç rejim, kaç devlet değişti ama onun gözlemleri ve düşünceleri tazeliğinden bir şey yitirmiyor.”

Edebiyat MutlulukturZülfü Livaneli · İnkılap Yayınevi · 20212,039 okunma

·

13 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

sezgi eren