Seni hangi şehir yutarsa,yuvan orasıdır.
Kaan hocanın kalemine galiba 2018 gibi yeni kurulan, içinde taptaze kitapların olduğu üniversite kütüphanemizde, rastgele bir biçimde; kapağının ilgi çekiciliği ile dikkatimi çeken ‘Butimar’ adlı romanı vesilesiyle tanışmış oldum. O zamanlarda hatırlıyorum tek nefeste okumuştum. Uzun süre olmasına rağmen verdiği tadı unutamadım üzerine yazardan bir kitap daha okumaya cesaret edemiyordum ki adının kendine müsamması ile ‘Uzakların Şarkısı’ dikkatimi çekti.
Çok özlemişim elimden bırakamadığım kitapların verdiği hissi… Kitabın kendi hayal dünyası var. Olayların doğaüstülüğü, ilginçliği ve gerçekliliği…
Gülbadem diye bir karakter tee Hindistan Delhi’den, İstanbul’a yeni keşifler için kendi ülkesinden kovuluyor aslında :D Padişah onu bir ilimkarın yanına veriyor ve Gülbademin hikayesi İstanbulla yeniden başlıyor. Bir de tutisi var papağanı adı Zencefil en çok da onunla aralarında geçen muhabbetlerde eğlendim. Gülbadem bir de aşık olmasın mı İpek böceğine… Ahh zaten aşk olmazsa olmaz tüm romanlarda… Aşk denen şey kaosun adıdır.
Yazarımız geçmiş zamanda devam eden olayları Karsın bir köyüne bağlamayı başarabilmiş. Peki nasıl? Kitap aslında bir yazar ile başlıyor. Başından psikolojik travmalar geçmiş ve bunlarla baş etmek için yazıyor. Hayali; bir kitap çıkarmak ama büyükşehirde bu emelini gerçekleştiremediği için, daha önce hiç gitmediği Karsın bir köyüne inzivaya çekiliyor. Orada Besti nineyle tanışıyor ve o da bu büyülü gerçekliklere şahit oluyor.
Yazar gerçeklik ile masalı böyle birbirine yakıştırıyor ki okuyucuyu böylece kendine bağlıyor. Bir sonraki kitabı daha erken bir tarihte okumam lazım. Gerçekten 88 doğumlu genç bir yazara göre yazdıkları beni çok tatmin ediyor. Listesinde olanlar bekletmesin bence hele de dış dünyadan uzaklaşmak için birebir!
İyi okumalar… (Keşke benimde bir Zencefilim olsaydı ahh!)
Kaan Murat Yanık
·
55 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.