Kara Mizah Bir Varoluş Mücadelesi: Gemiden Düşen Adam
“Çok daha uzaktayım düşündüğünüzden, boğuluyorum ama sallamıyorum el”, 
Stevie Smith’in Not Waving but Drowning şiirinden alınan bu dizeler
ya da 
Samuel Taylor Coleridge’ın 
Yaşlı Denizcinin Ezgisi’nde varoluşsal bir yalnızlığı anlatırken kullandığı şu dizeler: “Yalnız, yalnız, yapayalnız, uçsuz bucaksız denizde yapayalnız” aslında bu kitabın ruhunu özetleyen cümleler.
Herbert Clyde Lewis’in 1937 yılında kaleme aldığı fakat vakti zamanında gerek döneminin şartları gerekse bedbahtlığından hak ettiği değeri görememiş ve tarihin tozlu raflarında unutulmuş kitaplar arasına girmiş bir kitap 
Gemiden Düşen Adam. 80 yıl aradan sonra yeniden keşfedilip pek çok dile çevrilmiş, Holden Kitap da kıyıda köşede kalan bu eseri #kuytu dizisine ekleyerek okurlarına sunmuş. Bence bir teşekkürü hak ediyorlar bu noktada.
Gelelim önsöz ve sonsöz hariç 85 sayfalık kısalıkta olan kitabın konusuna; 35 yaşındaki zengin bir borsacı olan Henry Preston Standish, hayatta istenebilecek her şeye sahip gibidir. Güvenli bir iş, harika bir eş, iki çocuk, şık bir daire vesaire. Yine de bir gün açıklanamayan bir huzursuzluk kaplar içini ve her şeyden uzaklaşması gerektiğini fark eder. Ve böylece bir yük gemisiyle uzaklara doğru deniz yolculuğuna çıkar. Ancak yolculuk sırasında bir sabah, denizi seyrederken bir yağ birikintisine basar ve kendini Pasifik Okyanusu’nun ortasında bulur. Kimse onun düştüğünü görmemiştir, bağırır ama sesini duyuramaz. Coleridge’ın dediği gibi denizin sonsuz maviliğinde bir başına kalır.Asıl kitap, yani anlatılmak istenenler bu noktadan sonra başlıyor. Bu anlattıklarım sadece ilk beş sayfada geçen olaylar. Hatta arka kapakta da bundan azı yok.
Standish, derin bir çaresizlik içinde yaşam ve ölüm arasındaki ince çizgideyken düşüncelerden düşüncelere savrulur. Onun okyanusa düştüğü gibi biz de onun zihnine dalarız.
Aksiyon ve macera yok; tek bir olay ve biteviye durağanlık. Kitabın ilk yarısında absürt ve komik bir şeyler okuyorum sandım fakat sonlara doğru yavaş yavaş mahvolmaya başladım. Kaba tabirle ifade edecek olursam; Gemiden Düşen Adam, kara mizah bir varoluş mücadelesi.
Çünkü kim hayatının bir noktasında tek kurtulma şansının gözünün önünde denizde yol alıp uzaklaşmasını izlerken denizde sürüklendiğini hissetmez ki?
Oldukça etkileyici bir metindi. Çok sevdim.
·
1 plus 1
·493 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.