Ölümü düşünüyorum
Yapayalnız bir beden mor halkalar içinde göz çukurları
Rengim bembeyaz kefen misali bir beden bağlı çene uçları
Başında sesini duymadığın çığlıklar feryatlar göz yaşı
Biliyorum toprağa ilk bakışım sizlerinde bana son bakışı
Ölümü düşünüyorum
İşte son yatağa yattın mermerden ister taş olsun ister pamuktan
Kalkıyor işte son arabamda tahtadan son duraktan
Geçiyorum omuzlar üzerinde senle geldiğimiz sokaktan
çaresiz Seyret işte beni son kez çok yakınken uzaktan.
Ölümü düşünüyorum
Yaklaştım öbür âlemin bir karış yanına döndüm kıble tarafına
Dün yaşıyor derken onca insan bugün kaldırdılar ölüm rafına.
Seni unutuldun bile çoktan bak eş dost eşin bakıyor helvanın tadına
Bak göçüp gittin yanına hiçbir şey almadan toprağın bir karış altına
Ölümü düşünüyorum
Yaşarken hayaline kurduğum ölüm bu son bölüm bu
Üzülmeyin yaşarken ölüyordum zaten hepsi bu
Hayal bitti hakikateki can göçtü bütün hayat bu
Çekildim yalan dünyanızdan son nefesin hu....
Eylül Şairi Duran KURT
Ankara
00.45
·
1 artı 1'leme
·60 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.